علیرضا شیرمحمدعلی زندانی سیاسی ۲۱ساله، روز دوشنبه ۲۰خرداد، در زندان تهران بزرگ با ضربات چاقو به قتل رسید.
بنا بر گزارشات دریافتی، این زندانی سیاسی توسط دو نفر از مجرمان خطرناک که توسط مقامات زندان اجیر شده بودند، مورد ضربات چاقو قرار گرفت.
این دو زندانی که از عوامل و گماشتگان حکومتی در زندان هستند با چاقو به شاهرگ و شکم علیرضا شیرمحمدعلی ضربه زدند. این ضربات منجر به پارگی شاهرگ و روده این زندانی گردیده است.
علیرضا شیرمحمدعلی پیش از رسیدن به بیمارستان جان خود را از داده است.
به گفته یک منبع مطلع روز دوشنبه ۲۰ خردادماه، براساس طرح و نقشه قبلی دو تن از زندانیان جرائم عادی که از عوامل حکومتی در این زندان میباشند در سالنی که علیرضا شیرمحمدعلی و برزان محمدی محبوس بود سعی در ایجاد درگیری کردند و با چاقو به آنان حمله کردند.
عوامل و کارگزاران زندان برای اینکه این عمل جنایتکارانه بصورت موفقی اجرا شود و بتوانند آن را صحنه ساختگی درگیری زندانیان با یکدیگر جلوه دهند، از قبل تلفن این سالن را قطع کرده بودند و در زمان حمله به زندانیان سیاسی نیز، براساس طراحی های قبلی هیچ ماموری در اتاق حضور نداشت.
در جریان این حمله علیرضا شیرمحمدعلی به همراه یک زندانی دیگر به نام برزان محمدی به شدت مجروح شده و به بیمارستان فیروزآبادی در شهر ری منتقل می‌شوند اما علیرضا پیش از رسیدن به بیمارستان براثر شدت جراحات جان خود را از دست میدهد.
علیرضا شیرمحمدعلی ۲۱ ساله، از اهالی نازی آباد تهران در تاریخ ۲۴ تیرماه ۱۳۹۷ به‌دلیل فعالیت در فضای مجازی توسط مامورین امنیتی بازداشت و پس از مدت ۳۶ روز انفرادی به زندان فشافویه منتقل شد.
وی به اتهام توهین به خمینی و خامنه‌ای و فعالیت تبلیغی علیه نظام به ۸ سال حبس تعزیری محکوم شده بود.
او به همراه برزان محمدی از ۲۳ اسفند تا ۲۷فروردین گذشته در اعتراض به عدم تفکیک زندانیان سیاسی از مجرمان عادی و خطرناک و عدم امنیت جانی و در اعتراض به شرایط وخیم بهداشتی و زیستی زندان و درخواست انتقال به زندان اوین اقدام به اعتصاب غذا کرده‌بودند که پس از مدتی با وعده مسئولان زندان علیرضا شیرمحمدعلی به اعتصاب خود پایان داد.
علیرضا شیرمحمدعلی در نامه‌ای که به همراه همبند خود برزان محمدی، زندانی سیاسی در زندان تهران بزرگ در تاریخ ۱۲ فروردین ۹۸ نوشته بود به خطر مرگ زندانیان سیاسی در این زندان هشدار داده بود.
آنها در نامه خود نوشته بودند «ما از تاریخ ۲۳ اسفند ۹۷ تا امروز که ۱۲ فروردین ۹۸ است اعتصاب غذا کردیم، زیرا که این زندان جای ما نیست البته باید بگویم جای هیچ یک از زندانیان این زندان در اینجا نیست، زیرا در این زندان حقوق اولیه مددجو که شامل امکانات رفاهی، بهداشتی و درمانی می‌شود به ایشان تعلق نمی‌گیرد. به کرات زندانیانی بوده‌اند که به خاطر نبود این امکانات اولیه جان خود را از دست داده‌اند. ما ناخواسته و به اجبار در اینجا قرار گرفته‌ایم.»
جان باختن علیرضا شیرمحمدعلی ضرورت توجه جامعه جهانی به وضعیت وخیم زندانها و زندانیان سیاسی در ایران را مضاعف می‌کند.
ما را در کانال تلگرام دنبال کنید:
https://t.me/IranHumanRightsmonitornews
