آرش صادقی زندانی سیاسی در زندان رجایی شهر کرج پس از جراحی تومور سرطانی در ناحیه کتف راست در شهریور ۱۳۹۷، به مدت نزدیک به یکسال عامدانه و هدفمندانه از معالجات لازم محروم است.
سازمان عفو بين الملل روز سه‌شنبه ۲۲ مرداد، ضمن نگرانی از وضعیت سلامت آرش صادقی با انتشار یک فراخوان از مردم و فعالان حقوق بشر سراسر دنیا خواست تا با نوشتن نامه‌ای به وزیر بهداشت ایران به زبان و قلم خود و با الهام گرفتن از این فراخوان نسبت به وضعیت سلامت این زندانی سیاسی واکنش نشان دهند و خواهان آزادی بدون قید و شرط او از زندان شوند.
در متن این فراخوان با اشاره به در خطر بودن جان این زندانی سیاسی آمده است که آرش صادقی زندانی سیاسی و مدافع حقوق بشر، به شدت بیمار است و با محروم شدن عامدانه و هدفمندانه از معالجات مربوط به سرطان، که درد و رنج فراوان او را موجب شده، تحت شکنجه قرار دارد.
بازوی راست او به دلیل فقدان مراقبت‌های پزشکی در زندان به عفونت بعد از عمل مبتلا شده، به شدت ورم کرده، از کار افتاده، و بی‌حس شده است.
بنا به گفته سازمان عفوف بین الملل، از آخرین بار که یک پزشک مختصص سرطان آرش صادقی را معاینه کرده «ماه‌ها می‌گذرد» و مدت‌هاست آزمایش‌های حیاتیِ مغز استخوان در مورد او انجام نگرفته است، حال آن که این آزمایش‌ها باید هر دو ماه یک بار برای تشخیص پیشرفت سرطان انجام شود.
سازمان عفو بین الملل، محروم کردن آرش صادقی از مراقبت‌های پزشکی حیاتی را ناقص «حق حیات» او دانست و در نامه پیشنهادی از مقامات ایرانی خواسته است که تحقیقات مستقل و مؤثری در مورد شکنجه شدن این زندانی سیاسی انجام شود و کسانی را که مسئول محرومیت مستمر او از مراقبت‌های پزشکی بوده‌اند، با رعایت موازین بین المللی در خصوص محاکمه عادلانه، به مجازات برسند.
سازمان عفو بین الملل می‌گوید آرش صادقی یک زندانی سیاسی است که تنها به دلیل استفاده مسالمت آمیز از حقوق خود برای برخورداری از آزادی بیان و آزادی اجتماع و تشکل به زندان افتاده است.
روند بازداشت و محاکمه آرش صادقی
آرش صادقی ۳۸ ساله، زندان سیاسی، فعال مدنی از سال ۱۳۸۸ تاکنون بارها به دلیل فعالیت‌های سیاسی و مدنی و حقوق بشری مسالمت آمیز توسط نهادهای امنیتی مختلف بازداشت و محاکمه و زندانی شده است.
آقای صادقی در پرونده‌های مختلف مجموعا به ۱۵ سال زندان محکوم شده است.
آرش صادقی اولین بار روز ۱۸ تیر ۱۳۸۸، در مقابل دانشگاه علامه طباطبایی تهران، همراه تعدادی از دانشجویان معترض به نتایج انتخابات جنجال‌برانگیز ریاست جمهوری از سوی مأموران وزارت اطلاعات، بازداشت و پس از ۹۰ روز به قید کفالت آزاد شد. او بار دیگر در اردیبهشت سال ۹۳ توسط اطلاعات سپاه بازداشت و پس از ۶ ماه حبس در اسفند ماه و با وثیقه ۶۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. زمانی که او موقتاً از زندان آزاد شده بود، مأموران برای بازداشتش به خانه او یورش بردند که این امر موجب سکته و در نهایت فوت مادر آرش صادقی شد.
این فعال سیاسی آخرین بار در خرداد ماه سال ۹۵ در دادسرای شهید مقدس زندان اوین بازداشت و برای اجرای حکم ۱۹ سال حبس روانه زندان اوین شد. صادقی در آبان ماه ۹۵ به مدت ۷۰ روز دست به اعتصاب غذا زد و مهر ماه ۹۶ نیز از زندان اوین به زندان رجایی شهر کرج تبعید شد.
محرومیت از خدمات درمانی مناسب
آرش صادقی روز ۲۳خرداد ۱۳۹۷، به دلیل احساس درد شدید در ناحیه بازو به یکی از مراکز درمانی نظامی منتقل شد و بعد از معاینه و ام آر آی مشخص شد که او به سرطان کندرو سارکوم مبتلا شده است.
به گفته‌ی پزشک معالج آقای صادقی، کندرو سارکوم سرطان دردناک و کمیابی است و به ایجاد تومورهایی در سلول‌های استخوان، غضروف، عضله، عصب، رگ و چربی معروف است. و سلول‌های پایه و بافت همبند و هر نوع بافت با قابلیت جایگزینی با دیگر بافت‌ها را مورد حمله قرار می‌دهد.
آرش صادقی، روز سه شنبه ۲۰ شهریور به بیمارستان خمینی که زندان مشخص کرده بود جهت اجرای عمل جراحی با چند روز تاخیر اعزام شد.
این زندانی سیاسی بلافاصله بعد از عمل جراحی بدون تکمیل روند درمان روز شنبه، ۲۴ شهریور، به زندان بازگردانده شد.
۳۱ شهریور ۱۳۹۷، طبق قرار قبلی باید آرش صادقی برای معانیه توسط جراحش به بیمارستان منتقل می‌شد با این وجود مقامات زندان او را بعد از ظهر آن روز به بیمارستان منتقل کردند که جراح دیگر آن زمان در دسترس نبود.
در مسیر بازگشت از بیمارستان نیز مقصود زلفعلی فرمانده یگان حفاظت و غلامرضا ضیایی رئیس زندان رجایی شهر این زندانی را تهدید به عدم اعزام به بیمارستان و عدم رسیدگی پزشکی کرده اند.
آرش صادقی طبق زمان ویزیت مشخص شده قرار بود روز شنبه ۲۱ مهر ۱۳۹۷، جهت ویزیت به بیمارستان خمینی منتقل شود، درابتدا به دلیل مقاومت در برابر زنجیر کردن پاهایش و نپوشیدن لباس زندان به بند بازگردانده شد. در حال بازگشت به بند، تصمیم مسئولان زندان عوض شد و او را به بیمارستان اعزام کردند، اما در طول مسیر و در بیمارستان، این زندانی سیاسی توسط ماموران همراه مورد بدرفتاری و ضرب و شتم قرار گرفت. به نحوی که این اقدام ماموران اعتراض پرسنل بیمارستان و شهروندان حاضر در بیمارستان را به همراه داشت.
مقامات قضائیه ایران پس از گذشت نزدیک به یکسال از زمان جراحی این زندانی سیاسی، هر بار به بهانه ای از اعزام این وی به بیمارستان جلوگیری کرده‌اند. همین امر باعث وخامت وضعیت جسمی این زندانی سیاسی در شرایط نامناسب و غیر بهداشتی زندان شده است.
