گزارش پیش رو در خصوص شرایط زندانیان محبوس در بند زنان زندان اوین در سالن ۲ می‌باشد که خانم لیلا حسین زاده یکی از زندانیانی که به تازگی در تاریخ ۲۱ اسفند ۹۸ به مرخصی اعزام شده به آن پرداخته است.
لیلا حسین زاده دانشجو و فعال صنفی با تاکید بر اینکه این گزارش فقط مشتی نمونه خروار است می‌گوید: «قدری توجه به شرایط زنان گمنام سالن ۲ این بند به خوبی گواهی می‌دهد که اگر وضع در حاشیه‌ی مرکز (سالن ۲ نسبت به سالن ۱ که زنان شناخته شده‌ی سیاسی در آن محبوسند) اینگونه است در سایر موقعیت‌های حاشیه، چه فجایعی می‌تواند در جریان باشد.»
وضعیت بند زنان در شرایط بحرانی و مرگبار شیوع کرونا:
۱– تا اواسط اسفندماه، ما حتی جیره‌ی مواد شستشو (پودر رختشویی، کف‌شو، وایتکس، مایع ظرفشویی و …) خود را دریافت نکرده و محروم ماندیم. البته تعداد بسیار محدودی مایع ضدعفونی کننده، دستکش و ماسک همزمان با بالاگرفتن خبر شیوع کرونا به دستمان رسید.
۲– سرانه فضایی هر زندانی در زندان به گونه‌ای است که در صورت ابتلای هر فرد، دیگران بلافاصله در معرض آن قرار می‌گیرند.
۳– با وجود درخواست مکرر اعضای بند، مبنی بر حضور پزشک در بند به جای رفتن زندانیان به بهداری، این امر تا زمان حضور من در بند، صورت نگرفت.
۴– اعزام‌ها به دادگاه نه تنها کاهش نیافته که افزایش نیز یافته است.
۵– دستکش، ماسک و مایع ضد عفونی کننده دراختیار سربازان همراه در اعزام، قرار نمی‌گیرد.
۶– بهداری اوین نه تنها دچار کمبود پزشک مجرب و پرستار است بلکه ساده‌ترین و ابتدایی‌ترین داروها در آن یافت نمی‌شود.
۷– به دلیل محدودیت اکید تلفن در بند ( شنبه، دوشنبه چهارشنبه، هر روز ده دقیقه) زندانیانی که خانواده‌هایشان در مناطق پرخطر، ساکنند یا پیگیر کار مرخصی خود هستند، فشار روانی شدید و مضاعفی را متحمل می‌شوند.
۸– دلیل مرخصی یکی از پاسیارهای اعزام، ابتلا به کرونا ذکر شد. او در دوره کمون، زندانیان را به اعزام برده بود؛ اما هیچ تستی از زندانیان پس از آن صورت نگرفت.
این فعال صنفی به گوشه‌ای از وضعیت شماری از زندانیان محبوس در بند زنان زندان اوین از جمله زندانیان سیاسی مریم اکبری منفرد، آتنا دائمی، صبا کرد افشار و یاسمن آریانی با ۲۱ و ۲۳ سال سن به همراه مادرانشان راحله احمدی و منیره عربشاهی و… پرداخت.
