روز دوشنبه ۱۲ شهریور ۱۴۰۳، گروهی از زندانیان زندان بم اعلام کردند که از سه‌شنبه ۱۳ شهریور ۱۴۰۳ به کارزار «سه‌شنبه‌های علیه اعدام» خواهند پیوست. این اعلامیه آغاز هفته سی و دوم اعتصاب زندانیان را رقم زد. پیوستن زندان بم به این کمپین لحظه‌ای سرنوشت‌ساز به شمار می‌رود که تعداد کل زندانهای شرکت‌کننده را به ۲۱ رسانده است.
تصمیم زندانیان زندان بم برای پیوستن به این کارزار، نشان‌دهنده نارضایتی فزاینده در سیستم زندانهای ایران و مخالفت گسترده با حکم اعدام است. مشارکت آنها بازتاب‌دهنده روند وسیع‌تری از مقاومت در برابر اعدام‌های دولتی است که اغلب تحت شرایط سوال‌برانگیز و بدون محاکمه عادلانه صورت می‌گیرد.
زندانیان سیاسی این هفته نیز بیانیه ای در تاریخ ۱۳ شهریور ۱۴۰۳ منتشر کردند. در قسمتی از این بیانیه آمده است:
«در سه‌شنبه گذشته ششم شهریور و همزمان با اعتصاب غذای صدها زندانی در کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” در زندانهای مختلف کشور، دستگاه قضائی استبداد دینی حاکم بر ایران، در یک اقدام ضد انسانی در شهر سبزوار یک زندانی را در ملاء‌عام اعدام کرد. رفتاری قرون وسطائی که خشم و انزجار جامعه حقوق‌بشری و عموم مردم را درپی داشت.
همزمان و در جاهای دیگری از جغرافیای این سرزمین گرفتار اقلیتی مستبد، دو جنایت دیگر نیز رخ داد، و دو بار دیگر “حق حیات” شهروندان در کمال قساوت از آنان گرفته شد. نخست یک زندانی به نام سیدمحمد میرموسوی(در بازداشتگاهی در شهر لاهیجان) و دوم زندانی دیگری به نام کمیل ابوالحسنی در زندان تنکابن توسط ماموران نیروی انتظامی و ماموران امنیتی زندان زیر شکنجه و به شکلی فجیع به قتل رسیدند.
…..
تحولات اخیر گویای آن است که جامعه ایرانی و شهروندان آن به درک روشنی رسیده‌اند که باید درمقابل این حکومت استبداد دینی مقاومت کرد، مقاومتی که نوک پیکان آن در میان زندانیان تبلور یافته‌است، زندانیانی که اکنون با وجود تمام فشارهای دربند، برای سی‌ودومین هفته پیاپی در کارزار” سه‌شنبه‌های نه به اعدام” در اعتصاب غذا به سر می‌برند.
این کارزار در یک هفته گذشته بنابر گزارش منابع موثق در رسانه‌های حقوق بشری با پیوستن شماری از زندانیان زندان اسدآباد اصفهان و زندان بم در استان کرمان، به ۲۱ زندان مختلف در سرتاسر کشور گسترش یافته است؛ وهمچنین هفته گذشته شاهد حمایت ۶۸ نهاد و سازمان مدافع حقوق بشر ایرانی و بین‌المللی از آن بوده‌ایم.»
زندانهای شرکت‌کننده در کارزار
تا ابتدای شهریور ۱۴۰۳، ۲۱ زندان در سراسر ایران به کمپین «سه‌شنبه‌های علیه اعدام» پیوسته‌اند. این زندان‌ها شامل برخی از بدنام‌ترین مراکز بازداشت در کشور هستند که به خاطر شرایط سخت و برخورد شدید با زندانیان شناخته می‌شوند. زندانهای فعال در این کمپین عبارتند از:
- زندان اوین (تهران): بخش‌های مختلف زندان اوین، از جمله بند زنان و چندین بند مردان (۴، ۶، ۸) در این حرکت شرکت دارند.
- زندان قزلحصار (کرج): زندانیان از واحدهای ۳ و ۴ این زندان، که یکی از بزرگترین و پرجمعیت‌ترین زندانهای ایران است، به این اعتراضات پیوسته‌اند.
- زندان مرکزی کرج: این زندان شاهد پیوستن تعداد زیادی از زندانیان به اعتصاب غذا بوده است.
- زندان خرم‌آباد: این زندان واقع در غرب کشور، به خاطر شرایط سخت خود شناخته می‌شود.
- زندان نظام (شیراز): مشارکت این زندان نشان‌دهنده گستردگی حمایت‌هاست.
- زندان مشهد: زندانیان مشهد، یک شهر بزرگ در شمال شرق ایران، فعالانه شرکت دارند.
- زندان قائم‌شهر: این زندان در شمال ایران نیز یکی دیگر از شرکت‌کنندگان در این حرکت است.
- زندان لاکان (رشت): هم زندانیان مرد و هم زن از این زندان در شمال ایران به اعتراضات پیوسته‌اند.
- زندان تبریز: این زندان واقع در شمال غربی ایران شاهد مشارکت قابل‌توجهی بوده است.
- زندان اردبیل: زندانی دیگر در شمال غربی با زندانیان شرکت‌کننده در کمپین.
- زندان خوی: زندانیان این زندان نزدیک مرز ترکیه نیز شرکت دارند.
- زندان نقده: زندانی دیگر در استان آذربایجان غربی که در این حرکت فعال است.
- زندان ارومیه: یکی از بزرگترین زندانهای استان، با مشارکت قابل‌توجه.
- زندان سلماس: این زندان در آذربایجان غربی نیز بخشی از کمپین است.
- زندان سقز: زندانیان این شهر با اکثریت کرد نیز به اعتراضات پیوسته‌اند.
- زندان بانه: شهر دیگری با اکثریت کرد که به کمپین کمک کرده است.
- زندان مریوان: این زندان، نیز در استان کردستان، در این حرکت شرکت دارد.
- زندان کامیاران: این زندان نیز به صدای فزاینده علیه اعدامها پیوسته است.
- زندان بزرگ تهران: مشارکت زندانیان این زندان نشان‌دهنده گسترش قابل‌توجه کمپین است.
- زندان اسدآباد مبارکه (اصفهان): زندانیان اینجا در هفته سی و دوم به کمپین پیوستند.
