پویا قبادی، زندانی سیاسی، نزدیک به ۱۰ ماه پس از آخرین بازداشت خود به اعدام محکوم شده است. قبادی از سال ۱۳۹۷ بارها توسط نیروهای امنیتی و اطلاعاتی بازداشت شده است. در آخرین بازداشت خود، او در چالدران دستگیر و به زندان اوین در تهران منتقل شد و حکم اعدام برای او صادر گردید.
سوابق
پویا قبادی، متولد ۱۳۷۱ در سنقر (استان کرمانشاه)، فارغ‌التحصیل مهندسی برق از دانشگاه سنندج است. او در تاریخ ۴ اسفند ۱۴۰۲، هنگام عبور از مرز در چالدران بازداشت و به زندان ماکو منتقل شد. سپس در تاریخ ۱۱ اسفند ۱۴۰۲ به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل و به مدت چند ماه در آنجا نگهداری شد.
این اولین بار نیست که قبادی با سیستم قضایی ایران روبه‌رو می‌شود. در آذر ۱۴۰۰، او به ۱۰ سال زندان محکوم شد. اتهامات او شامل «اقدام علیه امنیت ملی از طریق عضویت و همکاری موثر با سازمان مجاهدین خلق»، «تبلیغ علیه نظام»، «تخریب اموال عمومی» و «اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی» بود.
او پیشتر دو بار در اردیبهشت و اسفند ۱۳۹۷ توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و با تشکیل پرونده به زندان منتقل شده بود. بین سال‌های ۱۳۹۷ تا اسفند ۱۴۰۱، قبادی در زندانهای تهران بزرگ، گوهردشت و اوین زندانی بود. او در اسفند ۱۴۰۱ آزاد شد اما به تحمل دو سال تبعید در نیکشهر (استان سیستان و بلوچستان) محکوم گردید.
پرونده مشترک شش زندانی سیاسی
در تاریخ ۱۰ آذر ۱۴۰۳، شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران شش زندانی سیاسی از جمله پویا قبادی را به اعدام، زندان و تبعید محکوم کرد. این گروه شامل وحید بنی عامریان، بابک علیپور، سیدابوالحسن منتظر، سیدمحمد تقوی و علی‌اکبر دانشورکار بودند. دادگاه این افراد را به اتهام «بغی» و دیگر جرایم محکوم کرد.
اتهامات وارده به این افراد که عمدتاً مرتبط با عضویت در سازمان مجاهدین خلق عنوان شده، عبارتند از:
- عضویت در گروه‌هایی که با هدف برهم زدن امنیت کشور تشکیل شده‌اند.
- قیام مسلحانه علیه جمهوری اسلامی.
- اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت داخلی و خارجی کشور.
- ورود و خروج غیرمجاز از مرزها.
- تخریب اموال عمومی با استفاده از مواد منفجره.
احکام صادره
۱. وحید بنی عامریان: به اتهام «بغی» به اعدام و به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» به پنج سال حبس تعزیری محکوم شد.
۲. پویا قبادی: به اتهام «بغی» به اعدام و به اتهام «خروج غیرمجاز از مرز» به یک سال حبس تعزیری محکوم شد.
۳. سیدابوالحسن منتظر: به اتهام «بغی» به اعدام و به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» به پنج سال حبس تعزیری محکوم شد.
۴. بابک علیپور: به اتهام «بغی» به اعدام، به اتهام «اجتماع و تبانی» به پنج سال حبس تعزیری و به اتهام «تبعید» به ۲۰ سال اقامت اجباری در خاش محکوم شد.
۵. اکبر دانشورکار: به اتهام «بغی» به اعدام، به اتهام «اجتماع و تبانی» به پنج سال حبس تعزیری و به اتهام «تشکیل گروه‌های غیرقانونی» به ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شد.
۶. سیدمحمد تقوی: به اتهام «بغی» به اعدام، به اتهام «اجتماع و تبانی» به پنج سال حبس تعزیری و به اتهام «تشکیل گروه‌های غیرقانونی» به ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شد.
رای دادگاه که در تاریخ ۵ آذر ۱۴۰۳ صادر و در ۱۰ آذر ۱۴۰۳ به وکلای متهمان ابلاغ شد، بخشی از سرکوب مستمر معترضان و فعالان سیاسی در ایران است.
زمینه کلی
این پرونده بخشی از روند گسترده‌تر مجازاتهای شدید علیه فعالان سیاسی و مخالفان، به ویژه کسانی است که به ارتباط با گروه‌هایی نظیر سازمان مجاهدین خلق متهم می‌شوند. سازمان‌های حقوق بشری بارها این روند را محکوم کرده‌اند و نگرانی‌هایی درباره نبود دادرسی عادلانه، استفاده از اعترافات اجباری و صدور احکام اعدام برای اتهامات سیاسی مطرح کرده‌اند.
جامعه بین‌المللی همچنان خواستار توقف اعدامها و برگزاری دادگاه‌های عادلانه برای تمام متهمان، به ویژه در پرونده‌های حساس سیاسی، است.
