محمدجواد وفایی ثانی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام، از دریافت درمان پزشکی ضروری، دسترسی به امکانات زندان، و انتقال به بند مخصوص زندانیان سیاسی محروم شده است. او بیش از پنج سال است که برخلاف اصل تفکیک جرائم، در کنار افرادی با جرائم خشن نگهداری می‌شود.
بر اساس گزارش منابع مطلع، وفایی ثانی ماه‌هاست که از آسیب جدی تاندون زانو و درد شدید ناشی از آن رنج می‌برد. پزشکان زندان برای او فیزیوتراپی توصیه کرده‌اند و این پیشنهاد توسط مسئولان زندان، از جمله رئیس زندان و بخش حفاظت، تأیید شده است. با این حال، مقامات قضایی از جمله قاضی ناظر زندان، بارها از صدور مجوز برای اعزام او به مراکز درمانی خارج از زندان خودداری کرده‌اند.
محرومیت از درمان مناسب تنها نمونه‌ای از فشارهایی نیست که به این زندانی وارد شده است. محمدجواد وفایی ثانی که از هواداران گروه مخالف سازمان مجاهدین خلق ایران است، همچنین از حق استفاده از باشگاه زندان که می‌تواند به بهبود وضعیت زانوی او کمک کند، محروم شده است. این درخواست نیز رد شده است.
سوابق
محمدجواد وفایی ثانی که متولد سال ۱۳۷۵ است، قهرمان سابق بوکس آموزشگاه‌های مشهد می‌باشد. او در اسفندماه ۱۳۹۸ و در پی اعتراضات آبان همان سال توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دستگیر و به مدت ۶۵ روز تحت شکنجه جسمی و روانی قرار گرفت.
در دی‌ماه ۱۴۰۰، دادگاه انقلاب مشهد به ریاست قاضی منصوری، او را به اتهام «افساد فی الارض» از طریق آتش‌سوزی عمدی و تخریب اموال دولتی، از جمله ساختمانی متعلق به سازمان تعزیرات حکومتی، به اعدام محکوم کرد.
در آذرماه ۱۴۰۱، دیوان عالی کشور این حکم اعدام را نقض کرده و پرونده را برای رسیدگی مجدد به شعبه هم‌عرض ارسال کرد. با این حال، در تیرماه ۱۴۰۲، حکم اعدام او توسط شعبه دوم دادگاه انقلاب مشهد مجدداً تأیید شد. در تاریخ ۱۸ خرداد ۱۴۰۳، دیوان عالی کشور بار دیگر این حکم را نقض کرد و اعلام نمود که پرونده برای بررسی مجدد به یک شعبه هم‌عرض ارجاع شده است.
وکیل او، بابک پاک‌نیا، این تحول را در شبکه‌های اجتماعی اعلام کرده و گفت که پرونده برای بررسی مجدد به شعبه‌ای دیگر ارجاع شده است.
