زندانی سیاسی فاطمه مثنی و نگهداری وی در قرنطینه زندان با وجود شرایط نامناسب جسمی

زندانی سیاسی فاطمه مثنی علیرغم شرایط نامناسب جسمی و نیاز به رسیدگی پزشکی در قرنطینه بند زنان زندان اوین نگهداری می‌شود.
حال جسمی فاطمه مثنی بسیار نامناسب گزارش شده و به مشکلات گوارشی شدیدی از جمله اسهال و استفراغ دچار می باشد، به نحوی که نمی تواند غذا بخورد.
و در عوض انتقال به بهداری زندان، تاکنون چند بار در قرنطینه سرم دریافت کرده است.
زندانی سیاسی فاطمه مثنی در ۲۹ مرداد ۹۹ در حالی که از شدت بیماری بیهوش شده بود، به بیمارستان طالقانی در تهران منتقل شد. وی در بیمارستان با دستند و پابند به تخت بیمارستان بسته شده بود و به دستور امین وزیری، دادیار ویژه زندانیان سیاسی، از ملاقات با خویشاوندان خود محروم بود.
وی پیش از انتقال به بیمارستان علائم تب و لرز هم داشت و بیم آن می رود که به کرونا مبتلا شده باشد.
او در تاریخ ۵ شهریور ۹۹، به دستور امین وزیری و بدون طی کردن مراحل درمان به زندان اوین بازگردانده شد.
زمانی که ایمان صادقی، پسر خانم مثنی جهت تحویل مقداری وسایل برای استفاده در بیمارستان به محل بستری مادر مراجعه می کند متوجه می شود که مادرش را بر خلاف نظر پزشک به زندان منتقل کرده اند.
ایمان صادقی سپس جهت پیگیری موضوع، به دادستانی مراجعه می کند که در آنجا وزیری به او می گوید که مادرتان به هر بیماری که مبتلا باشد باید در قرنطینه دوران نقاهت را بگذراند. پس از اعتراض آقای صادقی به این موضوع، به دستور وزیری مأموران او را از دادستانی بیرون می کنند.
خانم مثنی از بیماری‌های کولیت روده و میگرن شدید عصبی رنج می‌برد.
فاطمه مثنی کیست؟
فاطمه مثنی و همسرش حسن صادقی از هواداران سازمان مجاهدین بودند که پیش از آشنایی و ازدواج، در دهه ۶۰، به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین بازداشت و زندانی شدند. حسن صادقی در حالی که ۱۵ سال داشت بازداشت شد و پس از شش سال از زندان آزاد شد. فاطمه مثنی که متولد ۵ خرداد ۱۳۴۶ است به همراه مادرش فردوس محبوبی در همان سال در حالیکه ۱۳ سال بیشتر نداشت بازداشت شد. آنها به ترتیب به دو و چهار سال زندان محکوم شدند.
سه برادر فاطمه مثنی به نام‌های علی، مصطفی و مرتضی و همسر یکی از برادرانش نیز به اعدام محکوم شدند و پس از مدتی حکم آنان اجرا شد. علی مثنی در حالی اعدام شد که همسر و دو کودک چهار و شش ساله‌اش به نام‌های زینب و زهره نیز زندانی بودند.
فاطمه مثنی و مادرش در سال ۶۲ و ۶۴ در حالی آزاد شدند که بسیاری از اعضای خانواده شان را از دست داده بودند.
سه دهه پس از بازداشت اول، آنها مجددا در روز ۹ بهمن ۹۱ به همراه پسر ۱۶ ساله‌شان ایمان بازداشت و به زندان اوین منتقل شدند.
این بازداشت در پی برگزاری مراسم ترحیم برای پدر آقای صادقی که از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران بود، صورت گرفت و همزمان درب منزلشان نیز پلمب شد. دختر آنها پس از گذشت سه روز و پسرشان نیز که زیر سن قانونی بود پس از حدود یک ماه و نیم بازداشت و بازجویی از زندان آزاد شدند.
آقای صادقی و خانم مثنی پس از گذشت یک سال بازداشت و بازجویی که حدود ۵ ماه از آن در سلول های انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین گذشت با قرار وثیقه تا زمان برگزاری دادگاه از زندان آزاد شدند.
این دو زندانی سیاسی پس از یک سال بازداشت و بازجویی ۲۱ بهمن ۹۲ با سپردن وثیقه آزاد شدند.
ماشاالله احمدزاده، قاضی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب در بیستم فروردین ۹۳ حسن صادقی و فاطمه مثنی را به اتهام «ارتباط با سازمان مجاهدین خلق» هر کدام به ۱۵ سال حبس محکوم شدند. همزمان شعبه ۱۶ دادگاه انقلاب نیز حکم مصادره تمام اموال غلامحسین صادقی، پدر حسن صادقی را در حالی صادر کرد که با مرگ غلامحسین صادقی، اموال او قاعدتا به ورثه او منتقل می شود. دادگاه تا کنون املاک و خانه پدری حسن صادقی در کاشان و مغازه اش در تهران را مصادره کرده و در صدد ضبط غیرقانونی تنها خانه ای است که مادرو دو فرزندش در آن زندگی می‌کنند.
دو فرزند خانم مثنی در حال حاضر همراه مادربزرگ بیمارشان زندگی می‌کنند.
وی زمانی که تنها ۱۳ سال سن داشت، همراه با مادرش به مدت ۳ سال در زندان بود. اتهام آنها محاربه و بغی از طریق هواداری از سازمان مجاهدین خلق بود. سه برادر فاطمه مثنی همراه با همسر یکی از برادرانش در سال‌های دهه شصت اعدام شده‌اند.