بنا به گزارشات رسیده یک جوان به نام سید محمد میرموسوی از روستای سیدمحله در بخش رودبنه لاهیجان، استان گیلان، در شمال ایران، روز شنبه سوم شهریور ۱۴۰۳، پس از بازداشت در جریان یک نزاع، بر اثر شکنجه توسط نیروهای انتظامی جان خود را از دست داد.
بر اساس گزارش‌ها، میرموسوی توسط یگان ویژه نیروی انتظامی بازداشت شده بود. او در حالی که در یکی از پاسگاه‌های لنگرود در بازداشت بود، تحت شکنجه‌های شدیدی قرار گرفت که سرانجام منجر به مرگ او در همان روز شد. شاهدان عینی آثار شکنجه را بر بدن او تکان‌دهنده توصیف کرده‌اند.
ویدیوهای منتشرشده در شبکه‌های اجتماعی، بدن زخمی و خون‌آلود این جوان را نشان می‌دهد که به شدت مورد ضرب‌وشتم قرار گرفته بود. فردی که در فرآیند شستشوی بدن او شرکت داشت، فاش کرد که نیروهای امنیتی در جریان شکنجه، سوراخ‌های عمیقی در ناحیه پشت و ستون فقرات او ایجاد کرده‌اند. یکی دیگر از افراد حاضر در ویدیو اظهار داشت که میرموسوی با دست و پای بسته توسط مأموران مورد ضرب‌وشتم و شکنجه قرار گرفته است.
پس از این مرگ، دستگاه‌های امنیتی، به‌ویژه دادستانی لنگرود استان گیلان، به خانواده میرموسوی فشار آورده‌اند که هیچ‌گونه اطلاعاتی در مورد مرگ او فاش نکنند. دادستان لاهیجان در بیانیه‌ای روز چهارشنبه ۷ شهریور ۱۴۰۳، این حادثه را به عنوان “مرگ مشکوک یک متهم” توصیف کرد، بدون اینکه به هویت میرموسوی اشاره کند. وی همچنین از تعیین بازپرس ویژه برای بررسی این موضوع و دستگیری پنج نفر از مأموران انتظامی مرتبط با این پرونده خبر داد.
این پرونده باعث خشم فعالان حقوق بشر و مردم شده است و مسئله خشونت نهادینه‌شده و معافیت از مجازات در نیروهای امنیتی ایران را مجدداً برجسته کرده است. با وجود بیانیه‌های رسمی و دستگیری‌ها، نحوه رسیدگی به این پرونده نگرانی‌هایی در مورد شفافیت و پاسخگویی در بررسی خشونت‌های دولتی به وجود آورده است.
