ابتلا به سرطان، آمبولی ریه و محرومیت از درمان
سازمانهای حقوق بشری نسبت به وضعیت بحرانی کامران رضاییفر، زندانی سیاسی ۵۹ ساله در زندان اوین، هشدار دادهاند. وی در حالی با بیماریهای جدی چون سرطان گوارشی و آمبولی ریه دستوپنجه نرم میکند که از دسترسی به مراقبتهای پزشکی ضروری محروم مانده است.
رضاییفر که پیشتر ماهها از علائم شدید گوارشی رنج میبرد، تنها پس از تشخیص دیرهنگام پزشکی تحت عمل جراحی قرار گرفت؛ جراحیای که منجر به برداشتن نیمی از معده و لوزالمعده او شد. هماکنون نیز ابتلای وی به آمبولی ریه و تشکیل لختههای خون در ریه، جان او را به طور جدی تهدید میکند.
با وجود نیاز فوری به شیمیدرمانی و مراقبتهای تخصصی در مراکز درمانی، مقامات قضایی از اعطای مرخصی درمانی به او خودداری کردهاند. منابع مطلع اعلام کردهاند که مسئولان زندان اوین، به ویژه هدایتالله فرزادی (رئیس زندان) و رئیس بهداری، با کارشکنیهای مستمر مانع اعزام او به بیمارستان شدهاند.
پس از عمل جراحی نیز، کامران رضاییفر در حالی که به شدت ضعیف و دچار کاهش وزن شدید بود، با دستبند و پابند به تخت بیمارستان زنجیر شد. اکنون نیز بدون دریافت مراقبت پزشکی مداوم، در شرایطی غیرانسانی و مخاطرهآمیز در زندان نگهداری میشود.
فعالان حقوق بشر تأکید دارند که ادامه حبس او در این شرایط، ممکن است به نتایج جبرانناپذیری منجر شود. آنها خواستار آزادی فوری و بیقید و شرط او برای دریافت درمان مناسب هستند.
سابقه بازداشت و محکومیت
کامران رضاییفر، ساکن تهران و پدر یک فرزند، نخستین بار در دی ۱۳۹۸ به اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین خلق بازداشت و به بندهای امنیتی اوین منتقل شد. پس از آزادی با وثیقه، در خرداد ۱۳۹۹ مجدداً بازداشت و به اتهام افساد فیالارض در دادگاهی به ریاست قاضی عموزاد، ابتدا به اعدام محکوم شد. این حکم در نهایت به ۵ سال حبس کاهش یافت.
وی در اواخر سال ۱۴۰۱ از زندان آزاد شد اما در شهریور ۱۴۰۲ مجدداً دستگیر و روانه زندان اوین شد. دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری، او و سه زندانی سیاسی دیگر را در آبان ۱۴۰۲ به پنج سال حبس محکوم کرد. اتهام مطرحشده علیه او ارتباط و همکاری با سازمان مجاهدین خلق عنوان شده است.
