روز سهشنبه، ۲۸ اسفند ۱۴۰۳، همزمان با کارزار «سهشنبههای نه به اعدام»، گروهی از خانوادههای زندانیان سیاسی محکوم به اعدام در شهر سنقر، استان کرمانشاه، تجمع کرده و خواستار لغو احکام اعدام عزیزان خود شدند.
خانوادههای زندانیان سیاسی وحید بنی عامریان و پویا قبادی در پارک سراب سنقر گرد هم آمدند و با در دست داشتن عکسهای این دو زندانی و پلاکاردهایی با شعارهایی علیه مجازات اعدام، اعتراض خود را اعلام کردند. این تجمع که در آخرین سهشنبه سال برگزار شد، بخشی از جنبشی گستردهتر علیه مجازات اعدام در ایران است.
زندانیان سیاسی محکوم به اعدام
وحید بنی عامریان و پویا قبادی، همراه با چهار زندانی سیاسی دیگر، شاهرخ دانشورکار، ابوالحسن منتظر، بابک علیپور و محمد تقوی، در آذر ۱۴۰۳ توسط قاضی ایمان افشاری، رئیس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به اعدام، زندان و تبعید محکوم شدند.
معرفی زندانیان سیاسی محکومشده
پویا قبادی
پویا قبادی، متولد ۱۳۷۱ در سنقر، فارغالتحصیل رشته مهندسی برق از دانشگاه سنندج است. وی در تاریخ ۴ اسفند ۱۴۰۲، هنگام خروج از کشور از طریق مرز چالدران در استان آذربایجان غربی بازداشت و ابتدا به زندان ماکو منتقل شد. سپس در تاریخ ۱۱ اسفند ۱۴۰۲ به بند ۲۰۹ زندان اوین انتقال یافت.
قبادی پیشتر نیز سابقه بازداشت داشته است. در اردیبهشت ۱۳۹۷، نیروهای امنیتی وی را در تهران بازداشت و دادگاه انقلاب تهران در دو پرونده جداگانه او را در مجموع به ۱۸ سال زندان و تبعید به نیکشهر در استان سیستان و بلوچستان محکوم کرد.
بابک علیپور
بابک علیپور، متولد ۱۳۷۰ در آمل، ساکن تهران و فارغالتحصیل رشته حقوق است. وی در دی ماه ۱۴۰۲ بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد و به مدت چهار ماه در بلاتکلیفی به سر برد.
علیپور پیشتر به دلیل فعالیتهای سیاسی در زندان بوده است. در آبان ۱۳۹۷، او و برادرش، روزبه علیپور، در بازار ترهبار رشت بازداشت شدند. او بعدها توسط شعبه یکم دادگاه انقلاب رشت به اتهام «عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران» و «توهین به رهبری» به هفت سال زندان محکوم شد. وی در سال ۱۴۰۲ پس از گذراندن دو سال از محکومیت خود از زندان اوین آزاد شد.
وحید بنی عامریان
وحید بنی عامریان، متولد ۱۳۷۱ در سنقر، دارای مدرک کارشناسی ارشد مدیریت از دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی تهران است. وی در سالهای ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ سابقه بازداشت داشته و در دی ماه ۱۳۹۷ به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «توهین به رهبری» به پنج سال زندان محکوم شد.
در اسفند ۱۳۹۹ مجدداً بازداشت شد و در شهریور ۱۴۰۰، قاضی مقیسه در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران وی را به ۱۰ سال زندان و دو سال تبعید محکوم کرد. اتهامات او شامل «اقدام علیه امنیت ملی از طریق عضویت و همکاری مؤثر با سازمان مجاهدین خلق ایران»، «تبلیغ علیه نظام»، «تخریب اموال دولتی»، و «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» بود.
بنی عامریان در زندانهای اوین و گوهردشت محبوس بوده و در اسفند ۱۴۰۱ از زندان گوهردشت آزاد شد. پس از آزادی به شهرستان بشاگرد در استان هرمزگان تبعید شد. او از سندروم روده تحریکپذیر، ضعف سیستم ایمنی و عفونت شدید مجاری تنفسی رنج میبرد.
شاهرخ دانشورکار
اکبر (شاهرخ) دانشورکار، متولد شهریور ۱۳۴۵، متأهل و دارای یک فرزند ۱۲ ساله است. او مهندس عمران بود اما از کار اخراج شد و به عنوان پیک موتوری مشغول به کار بود. وی در تاریخ ۱۳ دی ۱۴۰۲ در منزل خود در تهران بازداشت شد.
محمد تقوی
محمد تقوی، ۵۷ ساله، از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ و دارای مدرک لیسانس گرافیک از دانشگاه تهران است. وی پیشتر نیز سابقه محکومیت سیاسی داشته و در اسفند ۱۴۰۲ بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد.
تقوی پیشتر در سال ۱۳۹۹ بازداشت شده و به مدت سه سال در زندان اوین به اتهام «هواداری و ارتباط با سازمان مجاهدین خلق» زندانی بود. او در بهمن ۱۴۰۱ از زندان آزاد شده بود.
ابوالحسن منتظر
ابوالحسن منتظر، متولد ۱۳۳۸ در تهران، متأهل و دارای دو فرزند است. وی دارای مدرک کارشناسی معماری و شغل آزاد بود. او در تاریخ ۱ دی ۱۴۰۲ بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد و پس از چند ماه به بند ۴ انتقال یافت.
منتظر از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ است و در سال ۱۳۹۷ نیز توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت شد. در نهایت، دادگاه انقلاب تهران وی را به پنج سال زندان محکوم کرد.
نگرانیها درباره اعدامهای سیاسی در ایران
خانوادههای زندانیان محکوم به اعدام از سازمانهای بینالمللی حقوق بشری و جامعه جهانی خواستهاند برای جلوگیری از اجرای احکام اعدام مداخله کنند.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام»، که در سراسر ایران در حال گسترش است، همچنان به برجسته کردن وضعیت زندانیان محکوم به اعدام، بهویژه زندانیان سیاسی، میپردازد. فعالان این کارزار تلاش دارند با افزایش فشار بر مقامات، احکام اعدام را متوقف کرده و خواستار محاکمات عادلانه شوند.