نادر تیموری، متولد ۱۳۴۲ و از بازماندگان سرکوب‌های گسترده دهه ۱۳۶۰، در نیمه‌شب ۳۱ خرداد ۱۴۰۴ در شهر قدس توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. او پیش‌تر از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۶ به دلیل فعالیت‌های سیاسی در زندانهای جمهوری اسلامی محبوس بود و اکنون، پس از گذشت سال‌ها از کناره‌گیری‌اش از فعالیت‌های سیاسی، بار دیگر هدف اقدامات امنیتی قرار گرفته است.
براساس گزارش‌های موثق، حدود ساعت ۳ بامداد، شش مأمور امنیتی با لباس شخصی و بدون ارائه حکم قضایی یا بازرسی، به منزل نادر تیموری یورش برده و خانه او را به‌طور کامل تفتیش کردند. مأموران در جریان بازرسی، نه‌تنها هیچ مدرکی دال بر فعالیت مجرمانه نیافتند، بلکه تنها چند جلد کتاب و تعدادی عکس از صفی‌قلی اشرفی، یکی از چهره‌های سرشناس اعدام‌شده در دهه ۶۰ و از یاران پیشین نادر تیموری را با خود بردند.
در ادامه، مأموران به کارگاه محل اشتغال آقای تیموری نیز مراجعه کردند و آن‌جا را نیز بدون ارائه حکم تفتیش کردند. این بازرسی نیز با بی‌احترامی و برخورد تحقیرآمیز همراه بود و باز هم هیچ مدرکی علیه او به دست نیامد.
از زمان بازداشت تاکنون، خانواده نادر تیموری در بی‌خبری مطلق به‌سر می‌برند. آن‌ها بارها با مراجعه به نهادهای قضایی و امنیتی در شهر قدس، زندان اوین، و تهران بزرگ، پیگیر سرنوشت او شده‌اند، اما با پاسخ‌های مبهم یا منفی مواجه شده‌اند. عدم پاسخ‌گویی رسمی، شفاف‌سازی یا حتی اطلاع از محل نگهداری، موجب شده که وضعیت تیموری به یک “ناپدیدسازی قهری” شباهت پیدا کند؛ مسئله‌ای که در تضاد آشکار با اصول حقوق بشر و دادرسی عادلانه است.
نادر تیموری از جمله زندانیان سیاسی دهه ۶۰ است که پس از تحمل پنج سال زندان و فشارهای شدید آن دوران، از فعالیت‌های سیاسی فاصله گرفت و به زندگی شخصی و کاری خود پرداخت. با این حال، بازداشت ناگهانی و بی‌دلیل او در ۶۲ سالگی، بار دیگر یادآور دوران سرکوب شدید دهه ۶۰ است که طی آن، هزاران نفر از فعالان سیاسی، به‌ویژه هواداران سازمان مجاهدین خلق، بازداشت، شکنجه و اعدام شدند.
یکی از مواردی که احتمالاً در بازداشت مجدد تیموری نقش داشته، ارتباط سابق او با صفی‌قلی اشرفی است؛ فعال اهل حق و هوادار مجاهدین خلق که در دهه ۶۰ رهبری گروه «عیاران» را برعهده داشت. اشرفی در سال ۱۳۶۴ به همراه ۶۰ نفر دیگر بازداشت شد و پس از تحمل شکنجه‌های سنگین، در ۸ بهمن ۱۳۶۷ همراه با دو تن دیگر در ملأ عام اعدام شد. ۹ تن دیگر از اعضای این گروه نیز در همان روز در زندان به دار آویخته شدند. ضبط عکس‌های او از منزل تیموری می‌تواند نشانه‌ای از تلاش نیروهای امنیتی برای ارتباط دادن او با فعالیت‌های گذشته باشد.
