دیوان عالی ایران درخواست اعاده دادرسی پخشان عزیزی، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، را رد کرده است. این تصمیم نگرانیهای جدی درباره اجرای قریبالوقوع حکم اعدام وی را برانگیخته است.
امیر رئیسین، وکیل عزیزی، در مصاحبهای با خبرگزاری شرق در تاریخ ۱۸ بهمن ۱۴۰۳ این خبر را اعلام کرد. وی اظهار داشت که شعبه ۹ دیوان عالی کشور در تاریخ ۲۵ ژانویه ۶ بهمن ۱۴۰۳ این حکم را صادر کرده و در تاریخ ۶ فوریه ۱۸ بهمن ۱۴۰۳ رسماً به تیم دفاعی ابلاغ کرده است. رئیسین بر ضرورت ارائه درخواست جدید اعاده دادرسی تأکید کرد و هشدار داد که پرونده به اجرای احکام ارسال شده است، که این امر احتمال اجرای حکم اعدام را افزایش میدهد.
پیشینه پرونده پخشان عزیزی
پخشان عزیزی، فعال سیاسی کرد اهل مهاباد و فارغالتحصیل رشته مددکاری اجتماعی از دانشگاه علامه طباطبایی، در حال حاضر در بند زنان زندان اوین محبوس است. وی توسط قاضی ایمان افشاری، رئیس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به اتهام «بغی از طریق عضویت در گروههای مخالف» به اعدام محکوم شده است. دیوان عالی کشور حکم اعدام وی را در اواخر بهمن تأیید کرد.
علاوه بر عزیزی، دیوان عالی کشور احکام اعدام دو زندانی سیاسی دیگر، بهروز احسانی اسلاملو و مهدی حسنی، را نیز تأیید کرده است. در تاریخ ۷ بهمن ۱۴۰۳اسلاملو و حسنی به بند فوق امنیتی زندان قزلحصار منتقل شدند تا برای اجرای حکم اعدام آماده شوند، امری که محکومیتهای بینالمللی را به دنبال داشت. با این حال، پس از پذیرش درخواست اعاده دادرسی آنها، هر دو مجدداً به بند زندانیان سیاسی در قزلحصار بازگردانده شدند.
دستگیری و اتهامات
پخشان عزیزی در تاریخ ۱۳ مرداد ۱۴۰۲ در منطقه خرازی تهران توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. او ابتدا در بازداشتگاه وزارت اطلاعات تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفت و سپس به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. پس از مدتی، وی به بند زنان منتقل شد و همچنان در آنجا محبوس است.
گزارشها حاکی از آن است که عزیزی تحت شکنجه و فشار شدید نیروهای امنیتی مجبور به اعترافات اجباری شده است. در زمستان زمستان ۱۴۰۲،شعبه ۵ دادسرای اوین رسماً او را به اتهام «بغی از طریق عضویت در گروههای مخالف» متهم کرد.
دادگاه وی در دو جلسه در تاریخهای ۸ خرداد و ۲۷ خرداد ۱۴۰۳ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری برگزار شد.
سابقه سرکوب سیاسی
پخشان عزیزی سابقه فعالیت سیاسی و سرکوب دولتی را دارد. او نخستینبار در نوامبر آبان ۱۳۸۸، در جریان اعتراضات دانشجویی علیه اعدام زندانیان سیاسی کرد، بازداشت شد. او در تاریخ ۲۸ اسفند ۱۳۸۸ با تودیع وثیقه سنگین به مبلغ ۱ میلیارد ریال (حدود ۱۰۰ هزار دلار در آن زمان) آزاد شد.
آخرین بار وی در تاریخ ۱۳ مرداد ۱۴۰۲ توسط نیروهای امنیتی به اتهام «عضویت در گروههای مخالف» بازداشت شد.