سایت حکومتی عصر ایران طی روزهای گذشته اقدام به انتشار گزارشی در رابطه با وضعیت کودکان در شهر کرده است. براساس این گزارش «خیلی‌ها با دیدن کودکان کار در شهر، با این تصور که آنها متعلق به باندهای بزرگ تکدی‌گری هستند، معترض می‌شوند که چرا شهرداری این بچه‌ها را از خیابان جمع نمی‌کند. اما شاید نمی‌دانند پس از آن‌که ماموران شرکت های پیمانکاری شهرداری آنها را از خیابان جمع می‌کنند چه اتفاقی می‌افتد. اتفاقی به مراتب بدتر از خوراندن گل که در ویدئویی افشاگری شد. حالا اگر آن ویدئو نبود و همین دو کودک ادعا می‌کردند ماموران شهرداری کرمان آنها را وادار به خوردن گل کرده، باورشان می‌کردیم؟»
این سایت گزارش تصویری را از مصاحبه با کودکان کار در رابطه با ضرب و شتم توسط شهرداری منتشر کرده است.
بنا به گفته یک کودک کار «من همراه با دو برادرم همزمان با انجام تکالیفمان درحال فروش فال بودیم که ماموران شهرداری آمدند و دو برادر من را گرفتند که من گفتم با آنها چکار دارید که بعد من را هم گرفتند… لباسهای برادر بزرگترم را در آوردند و با چوب زدنش و برادر کوچک من هم گریه می‌کرد همزمان من را هم مجبور کردند که کفشهایشان را واکس بزنم که من گفتم نمیزنم و با واکس صورت من را سیاه کردند..»
این قسمت از گزارش که مربوط به تعرض کودکان توسط ماموران شهرداری است، توسط این خبرگزاری حذف شده است.
یکی از مددکاران اجتماعی این کودکان علاوه بر ضرب و شتم در معرض تعرض جنسی نیز قرار دارند«دو نفر از دختران کار که در سر چهارراه کار می‌کنند توسط ماموران شهرداری سوار ماشین شده و یکی از ماموران به یکی از دختران گفته است باید دکمه‌های لباسش را باز کند، این دختر حتی به ما گفت که در پایگاه نیز من را از بقیه بچه‌ها جدا کرده و مجبور کرد که لباس‌هایم را در بیاورم و…»
یکی از دختران کار که نیز از تعرض جنسی به دوستش توسط ماموران شهرداری سخن گفته است «یک روز که سارا را دیدم بهش گفتم برای چی ناراحتی گفت شهرداری من را گرفته و با من بدرفتاری کرده هی روسری ام را در میآورد، به هم دست میزد وقتی من جیغ میزدم از من دور می‌شد اما وقتی به ناحیه رفتم به خود شهرداری گفتم شهرداری باور نمی‌کرد و میگفت دختر بخاطر اینکه ما ولش کنیم داره این حرفها را می‌زند.»
این گزارش تنها گوشه ای از مشکلاتی که کودکان کار با آن در ایران مواجه هستند را بیان کرده است.
کودکان کار به دلیل اشتغال در بسیاری از کارها و نداشتن امنیت کافی در معرض خطرات بسیاری قرار دارند. ابتلای این کودکان به ایدز و سایر بیماری‌ها تنها یکی از آسیب‌هایی است که در خیابانها در انتظار آنهاست.
محل زندگی و کار برخی از این کودکان در گاراژهای پر از زباله است. گاراژهایی در سیطره حشرات موذی و بوی ناخوشایند نافذی که از فاصله دور هم به مشام می‌رسد. محل‌هایی در شکل غیربهداشتی و غیرانسانی که به بستری خطرناک برای آزارهای روحی، جسمی و جنسی این کودکان تبدیل می‌شود.
هفت میلیون کودک کار در ایران
کودکان در ایران که تاکنون آمار مشخصی از آنان توسط مقامات ایران داده نشده است براساس گزارش کارشناسان دولتی جمعیتی بیش از هفت میلیون را در برمی‌گیرند.
نیمی از این کودکان، اتباع کشورهای همسایه هستند. بیشترین تعداد کودکان کار در فاصله سنی ۱۰ تا ۱۵ سال هستند.
برخی از مقامات دولتی طی سال اخیر از افزایش شمار کودکان کار در ایران خبر داده اند.
به گفته شهربانو امانی عضو شورای شهر تهران «کودکان کار و زباله گرد در اقصی نقاط دنیا مشاهده می‌شوند. این معضل در کلانشهرهای کشور ما هم رو به افزایش است. بر اساس آمار هر‌ساله بر تعداد ورودی‌های کودکان کار و خیابان و زباله گرد افزوده می‌شود.»
کودکان کار
طبق تعریف‌های رسمی، کار کودک هرگونه فعالیت اقتصادی است که به واسطه آن کودک مورد آسیب جسمی، روحی و روانی قرار گیرد و از آموزش باز بماند.
این کودکان که از خانواده های فقیر و کم درآمد جامعه هستند و جهت کمک به درآمد خانواده تن به هر کاری می‌دهند، یگانه فرصت کودکی خود را در کنار اتوبانها و خیابانها در میان دود و هیاهو و یا در دخمه‌هایی فاقد کمترین امکانات سپری می‌کنند.
کودکان کار از آسیب‌پذیرترین لایه‌های اجتماعی هستند. آنها نه‌تنها از فضای امن، خانواده، محیط آموزشی و بهداشتی مناسب بی‌بهره‌اند، بلکه از ساده‌ترین امکانات انسانی (حق شادی، بازی کردن و تفریح) نیز محروم‌اند.
شهرداری در تهران و کلان‌شهرها، به بهانه بکارگیری پیمانکار برای کارهای مختلف، با تشکیل شبکه‌های مافیایی، کودکان کار را به بیگاری گرفته و با وادار کردن آنها در امر تفکیک زباله، آنان را فراتر از حد طاقت انسانی، استثمار می‌کنند.
این وضعیت کودکان کار در کشوری است که هیچ قانونی آنان را حمایت نمی‌کند و از حقوق اولیه انسانی از جمله حق آموزش و تحصیل بازمی‌مانند.
ما را در کانال تلگرام دنبال کنید
