اعتراضات معلمان و پاسخ حاکمیت با سرکوب و برخوردهای امنیتی
اعتصابات و اعتراضات معلمان
هر روزه شاهد افزایش مشکلات معیشتی معلمان و همچنین ناکارآمدی حاکمیت در رسیدگی به بحران ها و مشکلات جامعه معلمی کشور هستیم؛ و این امر باعث شده است که معلمان و فرهنگیان کشور راهی جز برگزاری اعتراضات جهت پیگیری مطالبات خود نداشته باشند.
اعتراضات اخیر و سراسری معلمان کشور برای به دست آوردن حق و حقوق خود از شهریور ۱۴۰۰ بالا گرفت.
حقوق اکثر معلمان ایران یک چهارم یا یک سوم خط فقر می باشد و آنان در سپری کردن زندگی با شرایط بسیار سختی روبرو هستند.
در حالی که خط فقر در ایران به ۱۴ میلیون تومان رسیده است؛ حقوق معلمان استخدام رسمی به طور متوسط هر ماه ۴ میلیون و حقوق معلمانی که با قراردادهای موقت تدریس می کنند بین ۱ تا ۲ میلیون تومان در ماه است. و لازم به تاکید است که اغلب معلمان چند ماه حقوق دریافت نمی کنند.
باید گفت که بی توجهی رژیم حاکم بر ایران به مطالبات اولیه معلمان در واقع اعمال سرکوب پنهان و تبعیض علیه گروه کثیری از جامعه ایران از جمله دانش آموزان می باشد.
باید یادآور شد که آخرین دور از اعتراضات معلمان ایران در ماه های اخیر از روز دوشنبه ۲۲ آذر ۱۴۰۰ در شهرهایی از جمله شیراز، اصفهان، تهران، یاسوج، رشت، یزد، زنجان، مریوان، سنندج و … آغاز شد. این دور از اعتراضات از نظر میزان مشارکت معلمان بزرگترین تجمع سازمان یافته در ۴۰ سال گذشته به شمار می رفت. و باید تاکید کرد که شعارها و خواست معلمان در این دور از اعتراضات بار سیاسی داشت و مطالبات معلمان به جز بهبود معیشت، آزادی معلمان زندانی و توقف بازداشت معلمان نیز از خواست های آنان بود.
در این اعتراضات معلمان در بسیاری از مدارس با در دست داشتن پلاکارد، دست به تحصن گسترده زده و از تدریس در کلاس های درس امتناع کردند. حتی معلمان از تدریس به صورت آنلان در شبکه شاد نیز خودداری کردند. این تحصن در بیش از ۱۰۰ شهر ایران جریان داشت.
در این اعتراضات و تحصن ها، حضور دانش آموزان در کنار معلمان نشان می داد که اتحاد برای پیگیری مطالبات فراتر از کلاس درس است.
برخوردهای امنیتی و سرکوب تجمعات اعتراضی معلمان
به نقل از شورای هماهنگی صنفی فرهنگیان، در روز دوشنبه ۲۲ آذر، نیروهای امنیتی به تجمع معلمان در برخی شهرهای ایران، حمله کردند. در این خصوص از تهران و ساری فیلم هایی از اعتراضات معلمان در فضای مجازی منتشر شد که نشان از تلاش ماموران برای دستگیری معلمان معترض و همچنین واکنش و شعارهای تند معلمان داشته است.
بعد از بازداشت آقای رسول بداقی که با ضرب و شتم و توقیف وسایل ارتباطی وی و خانواده اش، همراه بود، شورای هماهنگی صنفی فرهنگیان واکنش شدیدی نشان داد و در روز ۲۲ آذر ۱۴۰۰ معلمان در اعتراضات خود بر علیه این برخوردهای نیروهای حکومتی شعارهای تندی سر دادند.
گزارشات حاکی از این بود که در تجمع اعتراض معلمان روبروی مجلس، شعارهای اعتراضی نسبت به تداوم حبس معلمان سر داده شد و همینطور برخوردهای امنیتی با فعالان صنفی فرهنگیان را در برداشت.
همچنین در برخی گزارشات آمانج امینی عضو انجمن صنفی معلمان سقز با احضار به اداره اطلاعات سقز، مورد بازجویی قرار گرفت و با ضرب و شتم و شکنجه روحی و تهدید به اخراج از کار روبرو شد.
در قطعنامه هماهنگی که در پایان اعتراضات و در روز دوشنبه منتشر شد، با اشاره به بازداشت آقای رسول بداقی و خطاب به مقامات حکومتی آمده است: «اگر نهادهای حاکمیتی و امنیتی گمان می کنند با بازداشت آقای رسول بداقی، نماینده ریاست دوره ای شورای هماهنگی، با دادگاهی کردن آقای جعفر ابراهیمی بازرس شورای هماهنگی و با ضرب و شتم آقای آمانج امینی و با در زندان نگه داشتن آقایان محمدرضا رمضان زاده، اسماعیل عبدی و مهدی فتحی؛ می توانند روند مطالبه گری را متوقف نمایند، سخت در اشتباه هستند. شورای هماهنگی بار دیگر ضمن محکوم نمودن بازداشت، پرونده سازی و اخراج و احضار تمام فعالان صنفی، خواهان آزادی همه معلمان زندانی و پایان دادن به خط برخورد با فعالان صنفی و مختومه شدن تمام پرونده هاست و از تمام فرهنگیان می خواهد آزادی فعالیت صنفی و معلمان دربند را به یک مطالبه جدی و عمومی تبدیل نمایند.»
باید تاکید کرد که سابقه برخورد رژیم حاکم بر ایران با تجمعات اعتراضی اقشار مختلف مردم ایران و پرونده سازی علیه تمامی فعالان مدنی و صنفی و سیاسی در سالهای حاکمیت خود، این نگرانی را به وجود آورده که در صورت ادامه اعتراضات معلمان شاهد برخوردهای امنیتی سختگیرانه تری با این اعتراضات باشیم.
