در واپسین روزهای سال ۱۴۰۳، کریم خجسته، فعال صنعتی و زندانی سیاسی پیشین، با اتهامی سنگین و مبهم به نام «بغی» از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان لاکان رشت منتقل شد. این بازداشت در تاریخ ۲۳ اسفندماه در حالی صورت گرفت که خجسته در محل کار خود در شهرستان خمام حضور داشت و بدون ارائه هیچگونه توضیح یا مدرک جدیدی، مستقیماً به بازپرسی و سپس زندان منتقل شد.
اتهام بغی که در ادبیات حقوقی جمهوری اسلامی عموماً علیه فعالان مسلح به کار میرود، در مورد کریم خجسته نهتنها فاقد وجاهت حقوقی و اسناد مشخص است، بلکه بدون هیچ بازجویی جدیدی و صرفاً بر مبنای پروندهای قدیمی علیه وی مطرح شده است.
پروندهای که دوباره گشوده شد
کریم خجسته پیشتر نیز در تیرماه ۱۴۰۳ به دلیل فعالیتهای انتقادی و صلحآمیز خود، با اتهام «تبلیغ علیه نظام» بازداشت شده بود. وی پس از گذراندن حدود چهار ماه و نیم در بازداشت موقت، در تاریخ ۹ آذرماه با وثیقه سنگین ۵۰۰ میلیون تومانی بهصورت موقت آزاد شد. اما این آزادی دیری نپایید؛ چرا که در کمتر از چهار ماه بعد، بدون هیچ پیشرفت یا تحول جدید در پرونده، و بدون طی شدن روند قانونی و حقوقی لازم، اتهامی سنگینتر جایگزین اتهام قبلی شد.
نوروز؛ زمانی برای تشدید فشارها
زمانبندی بازداشت کریم خجسته نیز از سوی ناظران حقوق بشری بهعنوان اقدامی هدفمند برای تشدید فشارهای روحی تحلیل میشود. در آستانه نوروز و در شرایطی که دستگاههای اداری و قضایی بهطور معمول در وضعیت نیمهتعطیل هستند، بازداشت و بلاتکلیفی متهم، عملاً دسترسی او به وکیل و نهادهای مدافع حقوق بشر را با مشکل جدی مواجه میکند. این سیاست دیرینه، یکی از روشهای شناختهشده در جمهوری اسلامی برای افزایش فشار بر فعالان سیاسی و خانوادههایشان در ایام تعطیلات به شمار میرود.