آزاده طبیب از قربانیان قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷
آزاده طبیب متولد سال ۱۳۴۴ در تهران می باشد. وی تا مقطع دیپلم به تحصیلات خود ادامه داد؛ در سال ۱۳۶۳ در سن ۱۹ سالگی دستگیر شد و به شعبه ۷ جهت بازجویی منتقل شد.
آزاده طبیب زیر شدیدترین شکنجه ها قرار گرفت و در اثر شکنجه کلیه هایش عفونت کرد و به چشم هایش ضربه وارد آمد و شنوایی اش کاهش پیدا کرد. یکی از سیم های کابل در گوشت کف پایش مانده بود و باعث عفونت پایش شده بود، اما پاسداران اجازه نمی دادند که وی جهت مداوا و رسیدگی های پزشکی به مراکز درمانی خارج از زندان اعزام شود. بیماری های وی در داخل زندان قابل درمان نبود و از ران پایش پوست برداشته و به کف پایش پیوند زده بودند.
آزاده طبیب علیرغم شکنجه های بسیار و وضعیت جسمانی بد، بسیار قوی و با روحیه بالا همیشه لبخند بر لب داشت.
با اینحال که همواره تحت بازجویی و شکنجه و فرستاده شدن به انفرادی بود، توانسته بود به تنهایی چندین زبان یاد بگیرد و به زبان های انگلیسی، فرانسه، اسپرانتو، ترکی، آلمانی و عربی مسلط بود.
آزاده طبیب در تابستان ۱۳۶۷ در جریان قتل عام زندانیان سیاسی اعدام شد.
سازمان ملل متحد و جامعه بین المللی باید قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ در ایران را به عنوان نسل کشی و جنایت علیه بشریت به رسمیت بشناسد.
شورای امنیت سازمان ملل متحد باید برای به محاکمه کشیدن سران رژیم حاکم بر ایران به ویژه خامنه ای، رئیسی و رئیس قوه قضائیه اش اژه ای به دلیل ارتکاب جنایت علیه بشریت و نسل کشی، دست به اقدام فوری بزند.
