پدیده اتوبوس خوابی و بی‌عملی مسئولین در مقابل حل مشکلات پایه‌ای محرومان
چندی پیش خبری مبنی بر اتوبوس خوابی افراد آسیب پذیر در اتوبوس‌های شهر تهران در حالی منتشر شد که با واکنش‌های متعدد فعالین حوزه اجتماعی مواجه شد.
اوایل دی‌ماه بود که اولین گزارش‌ها درباره شیوع پدیده اتوبوس خوابی در رسانه‌ها منتشر شد. این موضوع واکنش‌های زیادی به دنبال داشت و از آنجا که با گسترش پدیده فقر در جامعه ارتباط مستقیم داشت، انتقاد‌ها علیه جمهوری اسلامی ایران را افزایش داد.
با این حال مسئولان شهرداری تهران با بهره‌برداری تبلیغاتی از موج خبری ایجاد شده، اعلام کردند که ۲۰ دستگاه اتوبوس را با عنوان «اتوبوس خواب» یا «اتوبوس شب» در نقاط مختلف تهران مستقر می‌کنند.
اما از طرفی دیگر، به گزارش اقتصادنیوز به نقل از همشهری آنلاین، مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی: وجود این پدیده را انکار نمی‌کنیم اما این، یک اتفاق اجتماعی و اقتصادی است و شرکت واحد اتوبوسرانی در آن نقشی ندارد.
درچند روز گذشته خبرهای اتوبوس خوابی در حالی در رسانه ها منتشر شد که مدیران شهری تهران معتقدند که این خبر غیر واقعی است.
پس از انتشار گزارش‌هایی درباره رواج پدیده «بی‌آر‌تی خوابی» برخی افراد بی‌خانمان، شهرداری تهران اعلام کرد ۲۰ دستگاه اتوبوس را برای استراحت شبانه این افراد در نقاط مختلف شهر مستقر میکند. حالا پس از گذشت چند هفته از این ماجرا، اتوبوسخوابها می‌گویند که مجبورند ساعت ۴ صبح از اتوبوس‌ها پیاده شوند و دوباره بلیت بخرند و در سرمای زمستان به اتوبوس‌های شرکت واحد پناه ببرند.
ماجرای خوابیدن این افراد در اتوبوس، در ساعات اولیه بامداد آغاز می‌شود و تا حوالی ساعت ۵ صبح ادامه دارد، یعنی دم صبح و زمانی که سایر شهروندان نیز برای استفاده از اتوبوس‌ها راهی ایستگاه‌ها می‌شوند. نداشتن ۲۵ هزار تومان بیشتر (هزینه ارزان‌ترین مسافرخانه در تهران ۵۰ هزار تومان است) باعث شده تا رفتن به مسافرخانه‌ها برای آنها منتفی باشد.گرم خانه‌ها نیز به گفته برخی از این افراد آنچنان غیربهداشتی است که تحمل آن برایشان بسیار دشوارتر از خوابیدن در اتوبوس است.
اتوبوس‌های ۲۴ ساعته تهران تنها مامن این افراد است. افرادی که به گفته خودشان، روزها یا کارگری می‌کنند یا دستفروشی یا هرچه که از دستشان برآید. در بین این افراد، معتادان هم حضور دارند، اما تعدادشان اندک است.
راننده اتوبوس امکان تشخیص مسافر از اتوبوس‌خواب را ندارد و براساس پروتکل‌های اتوبوسرانی، همه مسافران باید در انتهای خط، اتوبوس را ترک کنند
تعدادی از این افراد به صورت دائم در اتوبوس می‌خوابند و تعدادی دیگر هم برخی شب‌ها به خوابیدن در اتوبوس فکر می‌کنند. تعدادشان کم نیست و در دو خط شمال به جنوب (تجریش – راه آهن و ترمینال جنوب – پارک وی) و یک خط شرق به غرب (تهرانپارس – آزادی) می‌توان آنها را دید.
یک راننده در رابطه با افرادی که در اتوبوس‌ها می‌خوابند ابراز عقیده کرد: «روزها هر کدام جایی مشغول هستند و شب اینجا پناه می‌گیرند. فکر نکنید همه معتاد هستند. هر کدام کاری دارند. دوست ندارم آنها را پیاده کنم اما رئیسم گفته اگر انتهای خط یک نفر از آنها در اتوبوس باشد اخراج می‌شوی.»
مسئولان و در رأس آنها شهرداری تهران با توجه به امکانات فراوانی که در دسترس دارند، هیچ کمکی به این افراد بی‌بضاعت نکرده و نمی‌کنند.
واکنش رئیس شورای شهر تهران، بسیار ناامید کننده بوده و بنابر نوشته خبرگزاری ایلنا، مهدی چمران درباره اتوبوس خوابی در تهران گفته است: اینها بحث های حاشیه ای است و نمی خواهم به اینها بپردازم. قاعدتا اجازه چنین کارهایی را نباید داد اما کسی که در اتوبوس خوابش برد کاری نمی شود کرد.
پس از این ابراز نظر بسیاری از مردم بهم ریخته و انتقادات جدی رو به بی‌عملی مسئولین در شبکه‌های اجتماعی از خود نشان داده‌اند.
اتوبوسخوابها شهروندانی هستند که برای حفظ آبرو و زندگی آبرومندانه خود شب‌ها را در اتوبوس‌ها به صبح می‌رسانند. این موارد نشان دهنده نا به سامانی جامعه است. با توجه به شکاف طبقاتی عظیمی که در ایران حاکم است و مردم کم درآمد رو به گورخوابی، کارتن خوابی، بام‌خوابی و اتوبوس‌خوابی می‌آورند. در حالیکه مسئولین حکومتی در کاخ نشینند و از فقر و درد مردم خبری ندارند.
بعد از شیوع کرونا وضعیت فقر در ایران بدتر از پیش شده و روز به روز به جمعیت فقیر و بی‌خانمان در ایران اضافه می‌شود.
