در ماه‌های اخیر، مقامات ایرانی اعدام زندانیان را تشدید کرده‌اند که باعث اعتراضاتی در زندانهای کشور شده است. زندانیان سیاسی در بند ۴ زندان قزلحصار از تاریخ ۸ بهمن ۱۴۰۲، اعتصاب غذای هفتگی خود را آغاز کردند تا با افزایش اعدامها مخالفت کنند. این اعتراضات توجه بین‌المللی را جلب کرده و منجر به تحریم زندان قزلحصار توسط دولت آمریکا به دلیل نقض فاحش حقوق بشر شده است.
در تاریخ 29 آذر ۱۴۰۳، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا، تحریم زندان قزلحصار را تحت بخش ۱۰۶ قانون مقابله با دشمنان آمریکا از طریق تحریم‌ها (CAATSA) اعلام کرد. بلینکن این زندان را به‌عنوان مکانی برای «رفتار و مجازاتهای بی‌رحمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز» علیه افرادی که از حق آزادی بیان خود استفاده می‌کنند، توصیف کرد. او تأکید کرد که زندانیان سیاسی در این زندان هنگام انجام اعتصاب غذای مسالمت‌آمیز علیه اعدامها، به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند.
کمپین «نه به اعدامها» شتاب می‌گیرد
اعتصاب غذایی در زندان قزلحصار که به «کمپین سه‌شنبه‌های نه به اعدام» مشهور شده است، پس از اعدام دو زندانی سیاسی، محمد قبادی‌لو و فرهاد سلیمی آغاز شد. در اعتراض به این اعدامها، زندانیان بند ۴ اعلام کردند که هر سه‌شنبه اعتصاب غذا خواهند کرد تا خواستار لغو مجازات اعدام شوند. آنها سه‌شنبه را انتخاب کردند زیرا معمولاً مقامات زندان روزهای دوشنبه زندانیان را به سلول انفرادی منتقل کرده و سه‌شنبه‌ها اعدامها را اجرا می‌کنند.
ابتدا این حرکت به زندان قزلحصار محدود بود، اما از آن زمان به ۲۷ زندان دیگر در سراسر ایران گسترش یافته است، از جمله زندان اوین، زندان رجایی‌شهر کرج و زندان مرکزی کرج. با وجود فشار شدید از سوی مقامات، زندانیان سیاسی و حامیانشان در درخواست برای لغو مجازات اعدام که آن را مجازاتی غیرقابل‌برگشت و غیرانسانی می‌دانند، استوار باقی مانده‌اند.
تحریم زندان قزلحصار
تصمیم وزارت خارجه آمریکا برای تحریم زندان قزلحصار در پی اقداماتی مشابه علیه دیگر زندانهای بدنام ایران، از جمله اوین، قرچک ورامین، رجایی‌شهر و عادل‌آباد شیراز صورت گرفت. این تحریم‌ها توجه روزافزون جامعه بین‌المللی را به وضعیت زندانیان سیاسی و استفاده گسترده از مجازات اعدام در ایران جلب کرده است.
«کمپین سه‌شنبه‌های نه به اعدام» بازتابی از مقاومت رو به رشد در برابر آنچه فعالان آن را «ماشین کشتار» در سیستم قضایی ایران می‌نامند، است. حامیان این حرکت معتقدند که تحریم زندان قزلحصار نتیجه مستقیم عزم زندانیان سیاسی برای رساندن صدای خود به گوش جهانیان، علی‌رغم سرکوب شدید است.
فراخوانی برای همبستگی جهانی
کمپین علیه اعدامها و اعتصاب غذا در زندانهای ایران بر ضرورت توجه فوری بین‌المللی به نقض حقوق بشر در این کشور تأکید دارد. گروه‌های حامی و سازمان‌های حقوق بشری خواستار ادامه فشار جهانی بر مقامات ایرانی برای لغو مجازات اعدام و رعایت حقوق اساسی تمامی افراد شده‌اند.
«کمپین سه‌شنبه‌های نه به اعدام» یادآور قدرت و استقامت کسانی است که در شرایط سخت برای عدالت مبارزه می‌کنند. با گسترش این حرکت، آگاهی جهانی نسبت به وضعیت زندانیان در ایران نیز افزایش یافته است.
