فشار بر زنان زندانی سیاسی در زندان قرچک ورامین
نبود آب گرم در سرمای جانسور زمستان و محرومیت از داشتن کمترین امکان برای درست کردن غذا از جمله فشارهایی است که مسئولان زندان قرچک ورامین به زندانیان سیاسی زن روا می‌دارند.
مسئولان زندان از هر اهرمی برای اضافه کردن فشار بر زندانیان استفاده می‌کنند بخصوص در فصل سرما که تحمل سختی‌ها چندیدن برابر می‌شود.
زنان زندانی سیاسی در زندان قرچک ورامین از نبود آب گرم در سرمای جانسوز زمستان رنج میبرند. آنها همچنین از داشتن کمترین امکان برای پخت غذا محروم هستند و حتی امکان درست کردن یک عدد تخم مرغ را ندارند.
بر اساس گزارشات رسیده، علاوه بر عدم وجود آب گرم، فشار آب نیز بسیار پایین است بطوریکه هر چند روز یک بار آنهم فقط به مدت نیم ساعت آب بقیه بندها را می‌بندند تا مقداری آب ولرم به زندانیان سیاسی برسد.
نبود آب گرم باعث افت شدید سطح بهداشت و بروز بیماریهای مختلف در بین زندانیان شده است. یکی از این زندانیان سیاسی، مرضیه فارسی است که بدلیل شرایط بد زندان و سرما، دچار رماتیسم شده و از درمان نیز محروم است. وی به بیماری سرطان مبتلا است و در چنین شرایطی در حبس و زندان نگهداری می‌شود.
با وجود اینکه بارها از جانب مسئولان زندان به زندانیان قول داده شده که به آنها یک هیتر بدهند تا بتوانند خودشان غذا درست کنند اما تابحال این مشکل حل نشده و آنها مجبورند فقط از غذاهای زندان که بسیار بدمزه و بی‌کیفیت است و یا کنسرو و غذاهای حاضری که با پول زیاد خریداری می‌شود استفاده کنند.
علی‌رغم اینکه زندانیان بارها نسبت به این شرایط ضد انسانی دست به اعتراض زده‌اند، اما مسئولین زندان نسبت به اعتراضات زندانیان بی‌تفاوت بوده و توجهی به خواسته‌های زندانیان سیاسی نکرده‌اند .
رئیس این زندان که صغری خدادادی نام دارد، عامل اصلی فرماندهی این فشارها بر روی زندانیان سایسی زن است.
لازم به ذکر است که روز سه‌شنبه ۱۶ آذرماه ۱۴۰۰، خزانه داری آمریکا صغری خدادادی، به همراه ۸ شخص از جمله لیلا واثقی و چهار نهاد از جمله زندانهای اصفهان و زاهدان را به لیست سیاه آمریکا اضافه کرد.
همه این رفتارهای ضد انسانی علیه زندانیان نشان دهنده این است که بخشنامه اخیر سازمان زندانها یک نمایش توخالی برای فریب اذهان عمومی بیشتر نبوده است .
در زندان قرچک ورامین، آلودگی‌های ناشی از نبود امکانات کافی سرویس‌های بهداشتی، ازدحام بیش از سه هزار زندانی در هفت سوله که گنجایش یک سوم جمعیت مذکور را نیز به سختی داراست و برخوردهای بسیار نامناسب مأموران زندان با زندانیان و نگهداری کودکان زندانی زیر ۱۸ سال در میان زندانیان خطرناک، عدم وجود آب قابل شرب، وضعیت نامناسب غذایی، تنها گوشهٔ کوچکی از مشکلات زندانیان نگهداری شده در این زندان است.
عدم وجود کوچک‌ترین سیستم، برای تهویه هوا، وضعیت اسف بار بهداشتی به نحوی که بوی فاضلاب و شدت گازهای ناشی از آن برای بسیاری از زندانیان ناراحتی‌های تنفسی جدی به وجود آورده‌است. دو سرویس بهداشتی برای بیش از ۲۰۰ نفر، دو اتاقک حمام برای همین تعداد از زندانیان در نظر گرفته شده است.