پیوستن دو نماینده از مجلس ایتالیا و  جمعی از زندانیان زندان تهران بزرگ به «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» وارد سی و یکمین هفته خود شده و با تشدید قابل توجهی همراه بوده است؛ و زندانیان در ۱۹ زندان ایران اعلام اعتصاب غذا کرده‌اند. در تاریخ ۶ شهریور ۱۴۰۳، زندانیان زندان تهران بزرگ به این جنبش رو به رشد پیوستند که علیه استفاده گسترده حکومت ایران از مجازات اعدام اعتراض می‌کند.

این کارزار که در ابتدا به عنوان یک اعتراض هفتگی علیه استفاده گسترده حکومت ایران از مجازات اعدام آغاز شد، پس از اعدام حداقل ۱۲۶ نفر در مرداد ۱۴۰۳، شاهد افزایش چشمگیر در تعداد شرکت‌کنندگان بوده است. در حال حاضر در زندانهای ایران هزاران نفر دیگر نیز در انتظار اعدام هستند، قربانیان سیستمی که بسیاری آن را ناعادلانه و سرکوبگرانه می‌دانند.

زندانیان در بیانیه‌ای که در تاریخ ۶ شهریور ۱۴۰۳ منتشر شد، سرکوب فزاینده توسط مقامات ایرانی را محکوم کرده و به اقدامات سرکوبگرانه‌ای که علیه مشارکت‌کنندگان در این کارزار صورت گرفته اشاره کردند. از جمله این اقدامات می‌توان به محرومیت زندانیان زن در زندان اوین از حقوق اولیه‌ای چون تماس تلفنی و ملاقات و انتقال آرمیتا پاویر، زندانی سیاسی، به سلول انفرادی در زندان تبریز اشاره کرد.

این بیانیه همچنین دولت جدید را به عنوان «کابینه سرکوب و اعدام» مورد انتقاد قرار داده و هشدار داد که سرکوب‌های بیشتری در انتظار جامعه مدنی است. با وجود این چالش‌ها، زندانیان متعهد شدند که به مقاومت خود ادامه داده و دیگران را به پیوستن به کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» دعوت کردند.

این جنبش در سطح بین‌المللی نیز بازتاب یافته و با حمایت چشمگیر نمایندگان پارلمان ایتالیا مواجه شده است که همبستگی خود را با این حرکت اعلام کرده‌اند. پشتیبانی جهانی به عنوان عاملی اساسی در مبارزه علیه مجازات اعدام در نظر گرفته شده و برگزارکنندگان این کارزار از جامعه جهانی خواسته‌اند که موضع قوی‌تری در این زمینه اتخاذ کنند.

زندانیان شرکت‌کننده در اعتصاب غذا که در زندان‌های مختلف از جمله زندان اوین، زندان قزلحصار، زندان مرکزی کرج و سایر زندان‌ها حضور دارند، از حمایت‌های دریافتی از داخل و خارج از کشور قدردانی کرده و بار دیگر از همه زندانیان و شهروندان جهانی درخواست کردند که در تلاش برای لغو مجازات اعدام و پایان دادن به شکنجه در ایران به این حرکت بپیوندند.

در بخش پایانی بیانیه زندانیان آمده است «بار دیگر از همه زندانیان در زندان‌های مختلف میخواهند به کارزار‌”سه‌شنبه‌های نه به اعدام”بپیوندند. همچنین از تمامی وجدان‌های بیدار در سراسر جهان نیز در خواست داریم تا برای لغو اعدام و مقابله با آن از این کارزار حمایت کنند».

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» همچنان در حال گسترش است و نشان‌دهنده یک جنبش رو به رشد علیه مجازات اعدام در ایران با افزایش حمایت‌های بین‌المللی است.