در روزهای آغازین اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴، جمهوری اسلامی ایران موجی تازه از اعدامها را آغاز کرده که نگرانی‌های گسترده‌ای را در میان نهادهای حقوق بشری برانگیخته است. بر اساس گزارش‌های دریافتی، تنها در دو هفته نخست این ماه، دست‌کم ۶۶ زندانی در زندانهای مختلف کشور اعدام شده‌اند؛ آماری تکان‌دهنده که معادل بیش از ۴ اعدام در روز یا یک اعدام در هر شش ساعت است.
۹ اعدام دیگر در یک روز؛ زندانهای قزوین، زاهدان و بیرجند
در روز یکشنبه ۱۴ اردیبهشت، حکم اعدام دست‌کم ۹ زندانی در سه زندان کشور اجرا شد؛ زندان قزوین، زاهدان و بیرجند.
صابر الیاسی، زندانی ۳۳ ساله اهل لنگرود، در زندان قزوین به اتهام جرایم مرتبط با مواد مخدر اعدام شد.
نائب بلوچی (خان‌محمد ازبگزهی)، پدر چند فرزند و ساکن زاهدان، در زندان زاهدان با اتهامی مشابه جان باخت.
در یک اعدام دسته‌جمعی در زندان بیرجند، هفت زندانی شامل چهار نفر از قوم بلوچ، یک اهل سنت و دو زندانی از زابل به دار آویخته شدند.
این اعدامها بدون اطلاع‌رسانی عمومی، ملاقات آخر یا شفاف‌سازی حقوقی انجام شده و اغلب بازداشت‌شدگان فاقد روند دادرسی عادلانه و دسترسی مناسب به وکیل بوده‌اند.
شتاب بی‌سابقه در اجرای احکام اعدام
در روزهای پیش از این نیز، اعدام دست‌کم چهار زندانی دیگر در زندانهای قزلحصار، خرم‌آباد و تبریز ثبت شده است:
ساغر، یک زن زندانی در قزلحصار، پس از شش سال بازداشت به اتهام قتل اعدام شد.
احمد دریکوند و حسین شیراوند در زندان خرم‌آباد و هوشنگ عباسی در تبریز نیز به اتهامات مختلف به جوخه اعدام سپرده شدند.
بی‌اطلاعی رسانه‌ها و پنهان‌کاری قضایی
تا لحظه تنظیم این گزارش، خبر اعدام این زندانیان در هیچ‌یک از رسانه‌های رسمی و وابسته به قوه قضاییه منتشر نشده است. این پنهان‌کاری سیستماتیک، نگرانی‌ها در مورد نقض حقوق زندانیان، محرومیت از دادرسی عادلانه، شکنجه برای اخذ اعتراف، و فشار بر اقلیت‌های قومی و مذهبی را افزایش داده است.
