مریم اکبری منفرد – قتل عام زندانیان سیاسی همچنان در ماشین سرکوب حاکمیت اسلامی ادامه دارد
مریم اکبری‌منفرد، زندانی سیاسی بند زنان زندان اوین طی نامه‌ای به مناسبت سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷، ضمن اشاره به تداوم قتل عام زندانیان سیاسی در ایران از کشورهای اروپایی و آمریکا خواست تا سیاست مماشات خود در مقابل رژیم را کنار بگذارند.
مریم اکبری‌منفرد در نامه خود ضمن اشاره به قتل علیرضا شیرمحمدعلی در زندان تهران بزرگ و همچنین اعدام ناعادلانه محمد ثلاث گفت «قتل‌عام زندانیان سیاسی همچنان در ماشین سرکوب حاکمیت اسلامی ادامه دارد.»
مریم اکبری منفرد سکوت در مقابل بی‌عدالتی را خیانت به آگاهی و اختیار انسان توصیف کرد و نوشت «اختفای این جنایت و سکوت در برابر آن و تقویت آمران و عاملان قتل‌عام فرزندان رشید ایران از سوی شماها فاشیسم دینی را در سرکوب و جنگ‌افروزی جری‌تر میکند.»
این زندانی سیاسی ضمن اشاره نقش سیاست مماشت کشورهای اروپایی و امریکایی در قتل عام زندانیان سیاسی نوشت «در پشت میله‌ها و دیوارهای سنگی زندان تاریخی نهفته است! تاریخی از مردان و زنانی که استخوان‌هایشان آجر یک بنا شد. بنایی در سینه‌ی تاریخی سرزمینمان، بنایی که وسعت آن در غیابشان ادامه یافت و در جنبش دادخواهی به اوج رسید و مماشاتگران را در تنگی نگاهشان برای پاسخ به آیندگان حبس کرد. این همه مسببش سیاست مماشات کشورهای اروپایی و امریکا با رژیم بود و این رژیم با اتکا به آن این همه جنایت را مرتکب شد و با اتکا بر این سیاست توانست ۲۹ سال این جنایت عظیم و هولناک را که بزرگ‌ترین قتل‌عام و فاجعه بعد از جنگ جهانی دوم است را با توطئه سکوت خود مسکوت گذارد.»
در بخشی دیگری از نامه مریم اکبری منفرد آمده است «اینک هنگام آن است که این سیاست ننگین را کنار بگذارید و غبار از دیدگان خود بر کشید. این رژیم رژیمی برآمده از قتل‌عام است و هنوز هم قاتلان در آن بر مسند قدرت هستند. این حقیقت قابل کتمان نیست که جوشش خون شهیدان پایان‌ناپذیر است و قتل‌عام زندانیان سیاسی همچنان در ماشین سرکوب حاکمیت اسلامی ادامه دارد.»
مریم اکبری‌منفرد اکنون دهمین سال حبس خود را بدون مرخصی در زندان اوین می‌گذراند.
مریم اکبری‌منفرد پس از تظاهرات روز عاشورا در تاریخ ۹ دی ۱۳۸۸، در منزلش بازداشت شد و روز ۱۱ خرداد ۱۳۸۹، بنابر اتهامات بی پایه و اساس به محاربه از طریق هواداری در سازمان مجاهدین خلق ایران به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم گردید، اتهامی که او آن را هرگز نپذیرفته است.
این زندانی سیاسی در تمام این سالیان از حق مرخصی و خدمات پزشکی مناسب محروم بوده است در حالی که وی از بیمار‌های تیروئید و روماتیسم مفصلی رنج می‌برد.
این در حالی است که دادگاه انقلاب در سال ۱۳۹۲ وثیقه یک میلیارد و ۱۵۰میلیون تومانی برای مرخصی این زندانی سیاسی از خانواده او گرفته است و در لحظه آخر و هنگامی که فرزندان این زندانی سیاسی منتظر آمدنش به خانه بوده‌اند، به آنها گفته شده که مرخصی منتفی شده و از وزیر اطلاعات نامه آمده که این خانم نباید مرخصی برود.
سه برادر و یک خواهر مریم در دهه ۶۰ به دلیل فعالیت در گروههای سیاسی مخالف اعدام شدند. اکبری منفرد در یک شکواییه رسمی در مهر ماه ۹۵، خواستار تحقیق قضائی درباره اعدام خواهر و برادرش و محل دفن آنها شد.
مریم اکبری منفرد پس از ارائه این شکایت در تاریخ ۲۶ مهر ۱۳۹۵، توسط دادستان تهران در یک اقدام تلافی جویانه از خدمات پزشکی محروم و تهدید به افزایش ۳ سال حکم زندان و تبعید به زندان سیستان و بلوچستان گردید.
رفتار تنبیهی، بهایی است که زندانی سیاسی در ایران به طور معمول می‌پردازد؛ به ویژه زندانیانی که از حبس ناعادلانه خود و یا شرایط غیر انسانی در زندان به‌صراحت حرف می‌زنند.
