تداوم بازداشت معلمان زندانی غلامرضا غلامی کندازی، مهدی فتحی و عزیز قاسمزاده در آستانه روز جهانی معلم
با گذشت بیش از سه هفته از بازداشت معلم زندانی، غلامرضا غلامی کندازی، وی همچنان در وضعیت بلاتکلیفی بسر میبرد.
دبیر شیمی آموزش و پرورش شیراز، غلامرضا غلامی کندازی، روز چهارشنبه ۱۷ شهریور ۱۴۰۰، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. وی مدتی را در سلول انفرادی بوده و پس از پایان یافتن دوران بازجویی به زندان عادل آباد شیراز منتقل شدهاست و صدور وثیقه سنگین باعث ادامه بازداشت موقت غیرقانونی وی شدهاست.
آقای غلامی کندازی، قرار بود در مهرماه ۱۴۰۰، بازنشسته شود، ایشان برای خدمت در روستای زادگاه خود (کنداز) از توابع شیراز به عنوان مدیر آموزگار راهی آن روستا شده بود که در همان روستا همراه با ضرب و شتم دستگیر شد. آقای غلامی از زمان دستگیری تاکنون تنها یک تماس کوتاه با خانواده خود داشته است و همین امر موجب نگرانی خانواده وی شده است.
بدنبال دستگیریهای معلمان، مهدی فتحی از فعالین صنفی معلمان پاسارگارد، روز چهارشنبه ۲۳ شهریور ۱۴۰۰، در شهر پاسارگارد بازداشت شد.
آقای فتحی با ۲۷ سال سابقه خدمت، بعد از افشای تخلفات مالی چند تن از مسئولین محلی و مذهبی در پاسارگاد در سال ۱۳۹۹، بازداشت و به ۱۴ ماه حبس و جزای نقدی در دادگاه بدوی محکوم شد. بازداشت این معلم در حالی صورت گرفت که نتیجه اعاده دادرسی ایشان هنوز اعلام نشده است.
آقای فتحی بدلیل بیماری قلبی خود باید تحت نظر پزشک متخصص باشد و به زودی مورد عمل جراحی قلب قرار بگیرد و همین موضوع خانوادهاش را نگران کرده است.
بازداشت فعالین معلمی به همینجا ختم نشده و در ادامه بازداشتهای اخیر فعالین فرهنگی، روز یکشنبه ۴ مهرماه ۱۴۰۰، نیروهای امنیتی پس از بازرسی منزل پدری عزیز قاسم زاده، سخنگوی کانون صنفی فرهنگیان گیلان او را بازداشت کردند. آقای قاسمزاده تنها یک روز پس از فراخوان «شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران» برای برگزاری تجمع اعتراضی، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.
مراجع قضایی در ایران تاکنون علت بازداشت او را اعلام نکرده اند.
بازداشت این معلمان در حالی ادامه دارد که از سال ۱۹۹۴ به بعد، پنجم اکتبر (۱۳مهرماه) هر سال از سوی یونسکو «روز جهانی معلم» اعلام شده است. هدف از اعلام چنین روزی بهادادن به معلمان، قدردانی از آنها و بررسی مشکلاتشان در سراسر دنیا اعلام شده است.
با اینکه معلمی از مشاغل بسیار مهم و اثر گذار در اجتماع است اما مشکلات و نیازهای آنها در حکومت ایران، هرگز مورد توجه قرار نگرفته است و در مقابل هر انتقاد و یا اعتراضی از جانب معلمان، تنها پاسخ حکومت بازداشت، تنبیه، زندان و اجبار به سکوت است.
تا زمانی که مشکلات معلمان حل نشود، معضلات آموزشی نیز پابرجا خواهد بود. سالها است که معلمان ایران به چیزی که حقشان است و شایستگی آن را دارند، نرسیدهاند و بهای این مسأله را نه تنها معلمان، بلکه جامعه نیز پرداخت میکند.