بر اساس گزارشهای رسیده، ارغوان فلاحی، زندانی سیاسی، پس از گذراندن دو ماه حبس در سلول انفرادی زندان فشافویه و یک دوره انتقال به مکان نامعلوم، به بند زنان زندانی سیاسی در زندان قرچک ورامین منتقل شده است.
این انتقال در حالی انجام شده که او پیشتر بیش از شش ماه در شرایط بازجویی و تحت شکنجههای جسمی و روانی قرار داشت و خانوادهاش در تمام این مدت از وضعیت و محل نگهداری او بیاطلاع بودند.
بازداشت و اتهامات
ارغوان فلاحی روز ۶ بهمن ۱۴۰۳ در تهران بازداشت شد. اتهامات او «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و «هواداری از سازمان مخالف نظام» عنوان شده است. روند بازداشت و بازجویی وی مستقیماً زیر نظر نیروهای اطلاعات سپاه پاسداران و سازمان اطلاعات قوه قضاییه انجام گرفته است.
در ماههای نخست، او در بند ۲۴۱ زندان اوین بهصورت انفرادی و تحت بازجوییهای فشرده نگهداری میشد. به گفته منابع مطلع، این حبس طولانیمدت انفرادی با هدف اعمال فشار روانی و شکستن مقاومت او صورت گرفته است.
انتقال به فشافویه و مکان نامعلوم
پس از اتمام بازجوییهای اولیه، فلاحی به سلول انفرادی در زندان فشافویه منتقل شد؛ زندانی که بهدلیل تراکم بالا، شرایط بهداشتی نامناسب و خشونت سیستماتیک علیه زندانیان بدنام است. پس از مدتی، او به مکان نامعلومی انتقال یافت و هرگونه تماسش با خانواده و وکیل قطع شد.
نصرالله فلاحی، پدر این زندانی سیاسی که خود نیز در حبس بهسر میبرد، پیشتر گفته بود برای آزادی موقت دخترش وثیقه دو میلیارد تومانی تعیین شده، اما روند قضایی بهگونهای است که آزادی او عملاً غیرممکن شده است.
شرایط قرچک؛ تغییر مکان اما ادامه خطر
با گذشت دو ماه بیخبری، مشخص شد که ارغوان فلاحی به بند زنان سیاسی زندان قرچک منتقل شده است. هرچند این انتقال پایان دوران انفرادی را رقم زد، اما زندان قرچک خود از بدنامترین زندانهای ایران محسوب میشود.
شرایط غیربهداشتی، تراکم جمعیت، نبود آب آشامیدنی سالم، غذای بیکیفیت و محدودیت دسترسی به خدمات درمانی از مشکلات مزمن این زندان است. گزارشها نشان میدهد حتی زندانیان سیاسی نیز در این زندان از اصل «تفکیک جرائم» بهرهمند نیستند و در بسیاری موارد در کنار زندانیان جرائم خشن قرار میگیرند که خطرات جانی جدی به همراه دارد.
محرومیتهای مضاعف و نگرانیهای سلامت
با وجود انتقال به بند زنان سیاسی، ارغوان فلاحی همچنان از تماس منظم با خانواده و دسترسی به وکیل محروم است. وضعیت سلامت جسمی و روانی او پس از ماهها بازجویی و حبس انفرادی نگرانکننده توصیف شده و منابع آگاه از آثار شکنجههای روانی و فشارهای شدید بازجویی بر او خبر دادهاند.
