پس از گذشت بیش از چهل روز از اعدام هدایت عبدالله پور ، گواهی فوت نشان می دهد که وی به شیوه تیرباران و در اشنویه، اعدام شده است.
فرهاد عبدالله پور برادر وی ضمن تایید اعدام هدایت عبدالله پور گفت: «۴ تیر ۹۹ به طور رسمی مطلع شدیم که حکم اعدام او در ۲۲ اردیبهشت ۹۹ در شهرستان اشنویه به اجرا درآمده است و ما برگه فوتش را نیز دریافت کردیم.»
در گواهی فوت آمده است که علت مرگ برخورد یک جسم سخت یا تیز بوده است.
زندانی سیاسی هدایت عبدالله پور به شیوه تیرباران اعدام شده است#Iran #HumanRights #FreePoliticalPrisoners pic.twitter.com/sYvRDbsS0w
— مانيتورينگ حقوق بشر ایران (@Iran_HRM) June 24, 2020
این زندانی سیاسی کرد که از سال ۹۵ در زندان مرکزی ارومیه در انتظار اعدام بود و در تاریخ ۲۰ اردیبهشت ۹۹ به یک مکان نامعلوم منتقل شده بود.
خانواده وی جهت کسب اطلاعاتی در مورد سرنوشت و محل نگهداری وی مراجعات زیادی به زندان کرده بودند اما مقامات زندان از ارائه هرگونه اطلاعاتی خودداری می کردند.
در تاریخ ۲۳ اردیبهشت ۹۹ معاول دادستان در ارومیه به خانواده او گفته بود: «وقتی وزارت اطلاعات و سپاه به شما نگویند که خویشاوند شما کجاست، بهتر است به گورستان مراجعه کنید.»
در تاریخ ۲۱ خرداد ۹۹ رئیس مرکز اجرای احکام ارومیه به خانواده این زندانی گفته بود که وی بیست روز پیش اعدام شده است.
وقتی خانواده سوال کردند که چرا آنها از قبل مطلع نشده اند، این مقام ادعا کرد که وی مجاز به ارائه اطلاعات بیشتر نیست. وی با اشاره به اینکه سپاه نظارت بر این پرونده را بر عهده داشته، افزود: اعدام به دنبال دستور از بالا انجام شده است.
لازم به تاکید است که پیکر هدایت عبدالله پور به خانواده وی تحویل داده نشده و در محل نامعلومی به خاک سپرده شده است.
آقای ابوبکر عبدالله پور، پدر هدایت در روز ۲۶ خرداد ۹۹ در یک پیام صوتی خطاب به ابراهیم رئیسی گفت: «شرم بر تو، اگر فرزند من را اعدام کرده اید پیکر او را تحویل بدهید …»
لازم به یادآوری است که هدایت عبدالله پور به همراه دست کم شش تن دیگر در ۲۶ خرداد ۹۵ در روستای قره سقل از توابع شهرستان اشنویه پس از درگیری سپاه پاسداران با حزب دمکرات کردستان ایران، بازداشت شده بود و متهم به حمایت از این گروه کردی بودند.
هدایت عبدالله پور پس از آن که به گفته عفو بین الملل یک محاکمه ناعادلانه بود به اتهام “بغی و عضویت در یکی از احزاب کردی” در اسفند سال ۹۵ به اعدام محکوم شد.
این زندانی سیاسی شرکت خود در درگیری با سپاه را همواره انکار می کرد و خانواده وی گفتند که وی پس از دستگیری به دلیل شکنجه مجبور به اعتراف غیرواقعی شده است.
